مشاور شما

خودسوزی اروپا در آتش تروریسم
محمد صرفی/ چهارشنبه 30 تیر شبه‌نظامیان گروه موسوم به «نورالدین زنکی» که از حمایت آشکار و کامل آمریکا نیز برخوردارند، کودکی فلسطینی را در اردوگاه حندرات واقع در شمال حلب به اسارت درآوردند. «عبدالله عیسی» که می‌دانست از دست این جنایتکاران جان سالم به‌در نمی‌برد، آخرین درخواستش این بود که او را با گلوله به قتل برسانند؛ اما تروریست‌ها این کودک مجروح را مقابل دوربین ذبح کردند، دستان خون‌آلود خود را به نشانه پیروزی بالا بردند، فریاد‌های «الله‌اکبر» سر دادند و آب هم از آب تکان نخورد! کمتر از یک هفته بعد (سه‌شنبه 5 مرداد) دو مرد مسلح با فریاد «الله‌اکبر» به کلیسایی در شمال فرانسه حمله کردند تا تراژدی این روزهای اروپا با بریدن سر کشیش 86 ساله «ژاک همل» کامل شود.
عراقی‌ها پس از حمله غیرقانونی آمریکا و متحدانش به کشورشان از سال 2003 به این سو، یک احساس و تجربه روانی و عملی مشترک و البته هولناک داشته و دارند. آن هم اینکه «صبح از خانه خارج می‌شوید، اما اینکه غروب صحیح و سالم به خانه بازگردید، بستگی به اقبال شما دارد!» مردم سوریه نیز طی پنج سال اخیر کم‌وبیش چنین وضعیتی دارند.
پس از حملات پاریس در نوامبر ۲۰۱۵ (آبان 1394)، مؤسسه آلمانی خدمات آماری «اشتاتیستا» درباره تعداد قربانیان حملات تروریستی در اروپای غربی طی سال‌های ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۵ مقایسه‌ای انجام داد. این مقایسه به سفارش نشریه «هافینگتون‌پست» صورت گرفت و منبع اطلاعات، «پایگاه داده‌های تروریسم جهانی» بود. بر اساس نتایج این پژوهش، در فاصله سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۴ به واسطه عملیات تروریستی ۱۰۸هزار و ۲۹۴ نفر در سراسر جهان جان باختند که از این تعداد ۴۲۰ نفر مربوط به اروپای غربی است؛ اما تنها تعداد قربانیان عراقی به ۴۲ هزار نفر بالغ می‌شود. نکته تأمل‌برانگیز آنکه بیش از این تعداد شهروند عراقی در حملات آمریکایی‌ها و متحدانش جان باخته‌اند که چون حملات آمریکایی‌ها به بهانه مبارزه با تروریسم انجام می‌شود، قربانیان را جزء این آمار به شمار نمی‌آورند.
حتی اگر همین آمار قابل بحث را هم ملاک قرار دهیم، فاصله میان قربانیان تروریسم در کل اروپا در مقایسه با حتی یک کشور در غرب آسیا، از زمین تا آسمان است؛ اما این فاصله سبب نمی‌شود، برای نمونه فرانسوی‌ها این روزها بیشتر از عراقی‌ها احساس امنیت کنند. عراقی‌ها از سال 1359 که رژیم صدام با حمایت غرب و مرتجعان عرب وارد جنگ با ایران شد، تاکنون درگیر جنگ و ناامنی بوده‌اند؛ اما اروپایی‌ها همیشه تروریسم را از دریچه تلویزیون و اینترنت دیده بودند؛ ویدئوهایی خشن از بقایای انفجارهای مرگبار و سلاخی‌های بی‌رحمانه. اما این تصاویر یک اروپایی را نه می‌ترساند و نه تکان می‌داد. این تصاویر برای او چیزی دوردست و مشابه فیلم‌های اکشن هالیوودی و بازی‌های رایانه‌ای بود. اما حالا قضیه فرق کرده است.

در جست‌وجوی ریشه‌ها
بی‌شک یکی از اصلی‌ترین سؤالات امروز مردم اروپا این است؛ چرا به اینجا رسیده‌ایم؟ مقامات دیروز و امروز و غول‌های رسانه‌ای غرب باید به این پرسش پاسخ دهند؛ اما آنان هرگز به ریشه‌ها اشاره‌ای نمی‌کنند.
مرور بخش‌هایی از مقاله تحقیقی و تحلیلی «گَریکای چِنگو» محقق و پژوهشگر دانشگاه هاروارد که دو سال پیش در پایگاه کانترپانچ منتشر شد، قابل توجه است؛ «جنگ سرد نوین سبب شد دست‌اندرکاران سیاست خارجی ایالات متحده تصمیم بگیرند تا خطر مسلح کردن شورشیان اسلامگرا در سوریه را بپذیرند؛ به این دلیل که بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه یکی از متحدان کلیدی روسیه است. هر چند شرم‌آور، اما اکنون روشن است که بسیاری از همین شورشیانِ سوری از اعضای داعش هستند که به صورت آشکار تفنگ‌های M16 ساخت آمریکا را در هوا می‌چرخانند.
سیاست آمریکا در خاورمیانه حول محورهای نفت و رژیم صهیونیستی می‌چرخد. تجاوز نظامی به عراق تا حدی تشنگی واشنگتن برای نفت را فرونشاند، ولی حملات هوایی مداوم به سوریه و تحریم‌های اقتصادی ایران به مسئله‌ رژیم صهیونیستی مربوط می‌شوند.
داعش برای آمریکا، تنها ابزاری برای سرنگونی دولت سوریه نیست؛ بلکه برای اعمال فشار بر ایران هم مورد استفاده قرار می‌گیرد. آمریکا از داعش به سه روش استفاده می‌کند؛ ۱ـ برای حمله به دشمنانش در آسیای غربی، ۲ـ به عنوان بهانه‌ای برای تداوم تجاوزات نظامی‌اش در خارج از کشور و ۳ـ برای دامن‌زدن به یک تهدید ساختگی و گسترش نظارت و جاسوسی بر اعمال شهروندان در داخل کشور.
با افزایش پنهان‌کاری و نظارت دولتی، دولت باراک اوباما قدرت خود در زمینه‌ کنترل و جاسوسی بر اعمال شهروندان را افزایش می‌دهد و در همان حال از قدرت نظارت شهروندان بر دولت‌شان می‌کاهد. تروریسم بهانه‌ای است برای توجیه کنترل جمعی، که خود ضرورتی است برای کسب آمادگی برای مقابله با شورش توده‌ مردم.
این مسئله که تروریسم ساخته و پرداخته دولتمردان خودتان است ـ با وجود همه دردناک بودنش ـ جدی‌ترین پاسخ به پرسش مردم اروپا است. حال بیایید حتی این پاسخ درست که صدها سند و مدرک انکارناپذیر درباره آن وجود دارد، مانند خاطرات هیلاری کلینتون در کتاب «انتخاب‌های سخت» که در آن به چگونگی ایجاد داعش به دست آمریکا و متحدانش اشاره می‌کند را کنار بگذاریم و از زاویه‌ای دیگر به ماجرا بنگریم.
شبکه آمریکایی «ان‌بی‌سی» در روز پنجم ماه مارس ۲۰۰۳ (14 اسفند 1381) تصویر تلویزیونی «شیخ‌خالد محمد»، مرد شماره‌ سه القاعده را که اندکی پیش از آن دستگیر شده بود، نمایش داد؛ با پوششی شبیه لباس زندانی‌ها، چهره‌ای عادی و آثار چند خون‌مردگی و نخستین شواهد شکنجه. مجری برنامه‌ شبکه‌ ان‌بی‌سی، «پت بوچانا» با لحنی شاد گفت: «آیا این مرد که تمامی نام‌ها و جزئیات طرح‌های تروریستی آینده علیه آمریکا را می‌داند، باید شکنجه شود، تا به جزئیات یادشده دست بیابیم؟» آثار ضرب و جرح روی صورت او پاسخ را به مخاطب داده بود؛ اما این موضوع سبب نشد مفسّران سیاسی سخنان خود را در لفافه بگویند. یکی از مفسران شبکه «فاکس‌نیوز» گفته بود؛ «ما اجازه داریم هر گونه که می‌خواهیم با این فرد دستگیر‌شده در پاکستان رفتار کنیم، به او اجازه‌ خواب ندهیم، انگشت‌های او را بشکنیم و… زیرا او یک تکه زباله به شکل انسان است که هیچ‌گونه حقوقی ندارد!»
این چکیده و خلاصه نگاه و رفتار غرب ـ آمریکا به عنوان سرکرده و اروپا در جایگاه دنباله‌رو همیشگی آن ـ است. در چنین وضعیتی است که آمریکا خود را منجی جهان تصور کرده و هر عملی را برای خود مشروع می‌شمرد. از تحریم‌های همه‌جانبه اقتصادی و به راه انداختن کودتاهای نظامی و مخملی گرفته تا ارسال پهپادهای تهاجمی به کشورها برای ترور افراد و حمله گسترده نظامی برای ساقط کردن دولت‌ها و… . به قول «اسلاوی ژیژک» اندیشمند منتقد و مشهور اروپایی؛ «جُرج بوش گفته بود: آزادی‌ای که موردنظر ماست، نه هدیه‌ آمریکا به جهانیان، بلکه عطیه‌ خداوند به بشریت است. در عمل و همان‌طور که قضای روزگار حکم می‌کرد، ایالات متحده نیز در این میان نقش فرستاده‌ خداوند را دارد!»

چرخه شیطانی تروریسم
متأسفانه شواهد و قراین کافی مبنی بر عبرت اروپا از وضعیت بغرنج کنونی دیده نمی‌شود. آنان به جای در پیش گرفتن راهی صادقانه و سعی در جبران خطاهای پیشین، گویی اراده و توانی برای بازگشت نداشته و با سرعتی تصاعدی در حال سقوط به دره خودساخته هستند. اینجاست که رسانه‌های‌شان نعل وارونه زده و اسلام را ریشه مصائب کنونی معرفی می‌کنند! برای نمونه «بی‌بی‌سی» در این زمینه می‌نویسد؛ «چه اتفاقى مى‌افتد که دین به عاملى کمک‌کننده به وحشت، ترور و جنایت تبدیل مى‌شود و به زبان دیگر، چگونه مؤمن تروریست، از حیثی که مؤمن است، می‌تواند خود را از نظر اخلاقی به انجام چنین عملی قانع گرداند؟»
و یا این تحلیل توأم با خشم و سرخوردگی و راهکار ابلهانه «آلکساندر کوداشف» سردبیر دویچه‌وله که سال گذشته پس از حملات مرگبار پاریس منتشر شد؛ «روز ۱۳ نوامبر، روز احساس درماندگی و ناتوانی است؛ روزی که مانند کابوس فرانسوی‌ها و اروپایی‌ها را راحت نخواهد گذاشت. روز احساس شکست و استیصال و روز خشمی بی‌هدف. این روز، در ضمن روزی هم هست که جوامع آزاد و لیبرال این قاره‌ کهن با غرور باید بگویند؛ ما شیوه‌ زندگی خود را تغییر نخواهیم داد. روز ۱۳ نوامبر، همچنین روزی است که در کمال خونسردی و با منطق باید دریافت؛ اگر کسی بخواهد با ریشه‌های آوارگی مبارزه کند، باید با اسد و «دولت اسلامی» بجنگد. اعلان جنگ «دولت اسلامی» چاره‌ دیگری برای غرب ـ و نه‌تنها غرب ـ باقی نمی‌گذارد.»
اما در این میان اندیشمندان مستقل غرب به خوبی می‌دانند که مردمان‌شان تاوان چه چیز را می‌دهند. برای نمونه، «کارن آرمسترانگ» در کالبدشکافی این معضل می‌نویسد؛ «در حال حاضر بسیاری از متفکران سکولار دین را به عنوان «دیگری» ذاتاً جنگ‌طلب، نامتساهل، غیرمنطقی، عقب‌مانده و خشونت‌آمیز در مقابل دولت لیبرال صلح‌طلب و انسانی در نظر می‌گیرند؛ این نگرش پژواک تأسف‌آور دیدگاه استعماری درباره بومیان است که از سر بی‌انصافی به آنها لقب «بدوی» داده شده است. همچنین این دیدگاه که بومیان افرادی هستند که غرق در اعتقادات مذهبی تاریک و عقب‌مانده‌شان هستند. شکست ما در درک سکولاریسم‌مان و شناخت نقش مذهب پیامدهایی استثنایی دارد. هنگامی که سکولاریزاسیون با زور به اجرا درآمد، واکنشی بنیادگرایانه را برانگیخت و تاریخ نشان می‌دهد که جنبش‌های بنیادگرایانه‌ای که مورد حمله واقع شده‌اند، همواره و حتی با شدت بیشتری رشد کرده‌اند. ثمره این خطا در تمام خاورمیانه آشکار شده است؛ هنگامی که با وحشت به مضحکه داعش می‌نگریم، می‌توانیم خردمندانه اذعان کنیم که حداقل بخشی از این خشونت وحشیانه نتیجه سیاست‌های تحقیرآمیز ما بوده است.» جریان غالب در رسانه‌های غربی در اختیار چنین تحلیل‌هایی نیست و صدای امثال ژیژک و آرمسترانگ در هیاهوی امپراتوری غرب به جایی نمی‌رسد و حتی می‌توان گفت نقش سوپاپ اطمینان را برای اقلیت منتقد بازی می‌کند.
ماهیت و عملکرد رژیم صهیونیستی عاملی بسیار مهم و تأثیرگذار بر وضعی کنونی اروپایی‌هاست که تحلیل همه ابعاد نقش آن فرصتی مجزا و مفصّل می‌طلبد؛ رژیمی که از نظر نخست‌وزیرش مسلمانان «حیواناتی کثیف» هستند، اما همکاری و اتحاد خود با برخی پادشاهان عربی را آشکار کرده و آشکارا با گروه‌هایی تروریستی، مانند النصره در سوریه همکاری می‌کند و…
با در نظر گرفتن تمام این ابعاد می‌توان گفت اسلام‌ستیزی در اروپا تئوریزه و آشکارتر و روند دخالت نادرست اروپا در غرب آسیا تشدید خواهد شد که نتیجه و برایند آن افزایش ناامنی خواهد بود. اروپا باید بفهمد آتش با نفت خاموش نمی‌شود. البته، اگر خوشبین باشیم و ریختن نفت بر آتش تروریسم را ناشی از دستپاچگی و در رفتن کار از دست، بدانیم!

چرا هیئت نظارت برجام ساکت است؟

بیش از یک سال از تصویب و شش ماه از اجرایی شدن برجام می‌گذرد،‌ اما آثاری از اجرای تعهدات آمریکایی‌ها مشاهده نمی‌شود.
عملکرد هیئت نظارت بر برجام با آنچه در نامه شرایط نُه‌گانه رهبر معظم انقلاب به رئیس‌جمهور برای اجرای برجام قید شده، تناسب ندارد. برگزاری تنها یک جلسه در سه ماهه نخست سال 95، آن هم در شرایطی که طرف مقابل، رسماًً و علناًً مشغول عهدشکنی و شانه خالی کردن از تعهدات مختصری است که در برجام برعهده گرفته، نشان می‌دهد که این هیئت، به بازنگری در ترکیب و عملکرد خود نیاز دارد. در مقابل اقدامات خصمانه آمریکا، تقریباًً هیچ عکس‌العملی از سوی هیئت نظارت بر برجام صورت نگرفته است.

حجت‌الاسلام سیدعلی خمینی گفت: «برخلاف نظر دشمنان نظام، ایرانی محکم‌تر از ایران اسلامی به رهبری سیدعلی خامنه‌ای نداشتیم.»
فرزند یادگار امام در مراسم سالگرد ارتحال آیت‌الله صالحی مازندرانی در قائم‌شهر افزود: «دشمنان ما نشسته‌اند که بین خانواده امام(ره) و رهبر معظم انقلاب فاصله بیندازند. خبر دارم کسانی خارج از کشور برنامه‌ریزی کرده‌اند و با اغراض سیاسی نیت‌شان این است ایشان را از رهبری جدا کنند، اما بدانند که خانواده امام(ره) پشتیبان رهبری است و این لطفی که رهبری به ما دارد، به هیچ کسی ندارد. جدایی بین مقام معظم رهبری و بیت امام(ره) فقط به نفع آمریکا و منافقان است و مطمئن باشید هیچ‌گاه از فرزندان خمینی(ره) یک کلام هم در تضعیف خامنه‌ای نخواهید شنید.»
سیدعلی خمینی در ادامه گفت: وقتی خدا این توفیق را به من داد که نوه امام(ره) شدم و پدر شهیدی به‌واسطه این مقام مرا در آغوش خود می‌گیرد، این، هم برایم شیرین است و هم برایم مسئولیت می‌آورد و باید قدم به قدمم را مراعات کرده و از منیّت حرف نزنم و پایم را کج نگذارم؛ چراکه اگر خدای ناکرده تخطی کنم، آن دنیا امام راحل یقه‌ام را می‌گیرد.»

حسن رحیم پور ازغدی؛عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در جمع دانشجویان حاضر در طرح ولایت با بیان این موضوع که ولایت وظیفه است، مقام نیست، بیان کرد: فردی که رهبری جامعه را بر عهده می‌گیرد از ۹۹ درصد امکانات و تفریحاتی که می‌تواند انجام دهد، باز می‌ماند.رحیم‌پور ازغدی تاکید کرد: ولایت فقیه سلطنت ملّا و آخوند و سلطنت شاه روحانی نیست. ولایت فقیه سربازی برای مردم است و نه سرباری برای مردم.وی همچنین یادآور شد: ولایت فقیه از منافع خود گذشته و به خلق خدمت می‌‌کند و مانع کج‌روی می‌شود به طور مثال همان‌گونه که مشاهده کردید رهبری سر مسئله فیش‌های حقوقی اعتراض کردند و فرمودند افراد خاطی باید مجازات و کنار گذاشته شوند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی خطاب به دانشجویان گفت: چنانچه مشاهده کردید که سخن رهبر در این خصوص بر زمین مانده است به صحنه بیایید و اعتراض کنید و بیانیه صادر کنید و از مسئولان بخواهید که گوش به فرمان رهبر انقلاب باشند

دختر صفدر حسيني تا زماني كه پدرش از رياست صندوق توسعه ملي استعفا نداده بود، کمتر او را می شناختند. اما روز بعد از استعفاي دسته جمعي رئيس و هيات عامل صندوق توسعه ملي بود كه خانم حسيني با استفاده نابجا از تريبون مجلس و در حالي كه بايد درباره عملكرد وزارت ارتباطات اظهارنظر مي‌كرد، در جايگاه حاضر شد و نطق غراي خود را ايراد كرد! حسيني كه در جريان آن نطق بارها از سوي رئيس و ساير نمايندگان مجلس مورد انتقاد و تذكر قرار گرفت. سيده فاطمه حسيني برخلاف بيانيه‌اي كه در صحن علني مجلس خواند، اين‌بار به بيانيه‌اي مختصر و مفيد قناعت كرد. وی در اين بيانيه ضمن تكذيب سخنان منتسب به او نوشت: انقلاب اسلامي ملت ايران متعلق به تمامي ملت شريف ايران اسلامي است و صاحبان اصلي آن خانواده‌هاي معظم شهدا و ايثارگران عزيز هستند. آنچه در برخي رسانه‌هاي خاص در اين خصوص به اينجانب با تعابيري همچون«سهم از سفره انقلاب و…» نسبت داده شد، كذب محض بوده و آن را به‌شدت تكذيب مي‌نمايم. نشر اين اكاذيب خلاف اخلاق و عرف ارتباطي جامعه است!

۲ زن ۶۰۰ ميليارد «ملت» را خوردند
دادستان تهران درباره «‌فساد بزرگ‌» بانكي كه اخيراً كشف و افشا شده، از جابه‌جايي ‌۸۰۰ ميليارد تومان در بانك ملت، بازداشت چهار متهم و به سر بردن چند متهم ديگر در خارج از كشور خبر داد وگفت: درباره نحوه اقدامات متهمان از وزير اقتصاد و رئيس‌كل بانك مركزي درخواست گزارش شد.جزئيات تازه از «‌فساد بزرگ بانكي‌» حكايت از حضور دو زن در اين پرونده دارد كه حدود ۶۰۰ ميليارد تومان از پول بيت‌المال را با خود از كشور خارج كرده‌اند و اكنون متواري هستند. «فساد بزرگ‌» بانكي كه چند روز بيشتر از اعلام دستگيري اعضاي آن توسط سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامي نمي‌گذرد ظاهراً متهمان زني هم دارد كه متواري شده‌اند. در اين پرونده در نخستين گام، علي رستگار سرخه‌ مديرعامل معزول بانك ملت و معاون بين‌الملل وي در اين بانك از سوي سپاه دستگير شدند، ضمن آنكه طبق اعلام سخنگوي دستگاه قضا علاوه بر رستگار سرخه و معاونش، دو نفر ديگر هم بازداشت هستند و عده ديگري نيز تحت تعقيبند. يكي از اين متهمان كه هم‌اكنون متواري است، خانمي هندي مي‌باشد كه ۲۵۰ ميليارد تومان پول را از افراد حاضر در پرونده فساد بزرگ بانكي دريافت كرده و تاكنون اين پول را پس نداده است. متهم خانم ديگري هم كه در اين پرونده حضور دارد همسر يكي از بدهكاران بزرگ بانكي است كه وي نيز ۳۵۰ ميليارد تومان از اموال بيت‌المال را گرفته و هم‌اكنون متواري است. «فساد بزرگ‌» بانكي مهم‌ترين خبري است كه در روزهاي اخير از سوي فرمانده كل سپاه پاسداران انقلاب اسلامي رسانه‌اي شد ولي با توجه به هياهوي حقوق‌هاي نجومي چندان مورد توجه قرار نگرفت. مديرعامل معزول بانك ملت احتمالاً يكي از عوامل اصلي اين فساد بزرگ بانكي مي‌باشد چراكه سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامي پس از دستگيري علي رستگار سرخه اعلام كرد كه وي در جريان «‌كشف يك باند سازمان يافته فساد بانكي‌» دستگير شده است.

▼ گزارش روز :به جرم اعتراض

روزنامه شهروند که با کمی تأخیر به مسئله اعتراضات مردم در جریان سفر رئیس‌جمهور به کرمانشاه پرداخته است، در گزارش بسیار عجیب و در عین ناباوری مردم معترض را «گرسنه‌های تُپل‌مُپل» لقب داده است! این روزنامه اصلاح‌طلب که به نظر می‌رسد تاب تحمل اعتراضات مردم کرمانشاه به محقق نشدن وعده‌های دولت‌های یازدهم را ندارد، با توهین آشکار به مردم این خطّه در وصف مردم معترض می‌نویسد: «آنان چهره‌هایی بسیار بشّاش و تُپل‌مُپل داشتند؛ چنانچه گویی گونه‌های آنان از پرخوری گل انداخته و سرخ شده است. البته آنان بیكار هم نبودند، زیرا برخی از تصاویر نشان می‌دهد كه در دم‌ودستگاه دولت پیش دارای ارج و منزلتی بودند و در این جمع هم با گرفتن حق‌الزحمه مناسب حضور یافته‌اند! آنان گرسنه بودند، ولی نه گرسنه از نداشتن نان و گوشت، بلكه گرسنه به‌واسطه قطع دستان‌شان از بهره‌جویی‌های نامشروع از تحریم. آنان بیكار بودند، چون پیش از این كاسب تحریم بودند و چون تحریم موضوعیت خود را از دست داده، بیكار شده‌اند.» این روزنامه همچنین با مقایسه مردم غیور کرمانشاه با زنان مرفه شیلیایی که در ‌سال ١٩٧١ جنبش قابلمه‌های خالی را علیه دولت آلنده به راه انداخته بودند، می‌نویسد: «آن زمان هم با مشاهده تصاویر منتشرشده از افراد قابلمه به دست، می‌شد متوجه شد كه این افراد دركی از گرسنگی ندارند و شكم‌های سیری دارند؛ ولی خب این تنها شعاری بود كه می‌توانستند بدهند تا آلنده را سرنگون كنند و بر منافع مس شیلی و دیگر اموال این كشور تسلط دوباره پیدا كنند»(!)
در این میان، البته نکته جالب آن است که این روزنامه در یادداشت خود به جرم اعتراض به دولت این‌گونه به مردم توهین می‌کند؛ اما به اینکه کرمانشاه امروز و بر اساس آخرین آمارها به لطف سیاست‌های دولت بیشترین نرخ بیکاری در کشور (۱/۲۳ درصد) را دارد، هیچ اشاره‌ای نمی‌کند و از دولت نمی‌پرسد که مردم به منظور تحقق وعده‌های دولت برای گشایش اقتصادی پس از توافق چند صد روز دیگر باید منتظر بمانند!

▼ اخبار
۱- اختلافات اعراب بر سر بیانیه ضد ایرانی
در بیست‌وهفتمین اجلاس سران کشورهای عربی، شرکت‌کنندگان بر سر قرائت بیانیه پایانی اختلافات زیادی داشتند که یکی از مهم‌ترین آنها، گنجاندن بندهای ضد ایرانی در بیانیه بود. در این نشست تنها هشت تن از رؤسا و رهبران عرب حضور داشتند و ۱۴ رهبر دیگر به دلایلی در این نشست حضور نیافتند. سلمان‌بن‌عبدالعزیز، پادشاه عربستان؛ عبدالفتاح السیسی، رئیس‌جمهور مصر؛ عبدالعزیز بوتفلیقه، رئیس‌جمهور الجزایر و سلطان قابوس، پادشاه عمان از جمله غایبان این نشست بودند. تمیم‌بن‌حمد آل‌ثانی، امیر قطر نیز پس از پایان جلسه افتتاحیه، نواکشوت را ترک کرد و به کشور خود بازگشت. نکته جالب این نشست که به نظر می‌رسد نمایشی بودن و بحرانی شدن وضعیت اتحادیه عرب را بیش از پیش نشان می‌دهد، این بود که حتي عبدالفتاح السيسي، رئيس‌جمهور مصر هم در این نشست حضور پیدا نکرد تا بنا بر پروتكل مرسوم و در مقام رئيس اجلاس قبل، رياست بيست‌‌وهفتمين اجلاس را به «محمد ولد عبدالعزيز» رئيس‌جمهور موريتاني واگذار كند!
۲- برجام ممکن است به قیمت شکست روحانی‌ در انتخابات تمام شود

یک پایگاه آمریکایی در گزارشی نوشت: با توجه به اینکه ایران در آستانه انتخابات ریاست جمهوری قرار دارد، احتمال می‌رود که برجام به قیمت شکست «حسن روحانی» در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران تمام شود. این گزارش افزود: یکی از چهره‌های اصولگرایان میانه‌رو ایران که نخواست نامش فاش شود، در گفت‌وگو با «المانیتور» گفت، روحانی احتمالاً اولین رئیس‌جمهور (ایران) خواهد بود که دور دوم ریاست جمهوری او تضمین نشده است. نامزد دیگر (انتخابات ریاست جمهوری ایران) از موانع توافق هسته‌ای بهره‌برداری می‌کند تا احتمالاً خود را تنها ناجی مردم ایران معرفی می‌کند. افزون بر این، محدودیت‌های مالی آمریکا برای شرکت‌هایی که به دنبال تجارت با ایران هستند، نمونه دیگری است که استدلال‌های مخالفان برجام را تأیید می‌کند. در واقع، واضح است که با توجه به شرایط موجود، برجام اقدامات اندکی در راستای منافع مردم ایران انجام داده است.

۳- پیش‌بینی سیا از نابودی رژیم صهیونیستی تا ۲۰ سال آینده
خبرها حاکی است در برخی پایگاه‌های اینترنتی، گزارشی از سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) درباره نابودی رژیم صهیونیستی درز کرده و این سازمان نسبت به موجودیت رژیم صهیونیستی پس از ۲۰ سال اظهار تردید کرده است. در این گزارش آمده است: بدون بازگشت آوارگان فلسطینی سال‌های ۱۹۴۷، ۱۹۴۸ و ۱۹۶۷ هیچ راه‌حل پایدار و بادوامی در منطقه وجود نخواهد داشت. در ادامه این گزارش آمده است: سیا پیشتر نیز از فروپاشی غیرمنتظره دولت نژادپرست آفریقای جنوبی و همچنین تقسیم اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۰ خبر داده بود و امروز از پایان آرزوها در خاک فلسطین اشغالی خبر می‌دهد؛ حادثه‌ای که دیر یا زود به وقوع می‌پیوندد.

۴- توان سایبری ایران عامل بازدارنده‌ علیه واشنگتن و متحدانش
اندیشکده «امریکن‌ اینترپرایز» نوشت: قابلیت هجومی سایبری ایران در جایگاه پنجمین ابرقدرت جهان در این حوزه، آمریکا و متحدانش مانند ریاض و تل‌آویو را به شدت نگران کرده است. این اندیشکده افزود: «بیشتر تحلیلگران تحت تأثیر توسعه فزاینده قابلیت‌های سایبری ایران قرار گرفته‌اند. ایران بی‌شک سرمایه‌گذاری ویژه‌ای را در بخش سایبری برای دفاع از خود در برابر حملات سایبری فراهم کرده و البته قادر است در زمینه رصد امور داخلی نیز قابلیت بهتری داشته باشد. در ایران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی این تلاش‌ها را برعهده دارد.»

◄شنیده‌ها از حضور دو زن در پرونده فساد بزرگ بانکی حکایت دارد. این افراد برای عملیات انتقال پول از سوی مفسدان حاضر در پرونده انتخاب شده بودند. یکی از این متهمان خانمی هندی است که ۲۵۰ میلیارد تومان پول را از افراد حاضر در پرونده فساد بزرگ بانکی دریافت کرده و متهم دیگر نیز همسر یکی از بدهکاران بزرگ بانکی است که ۳۵۰ میلیارد تومان از اموال بیت‌المال را گرفته است. گفتنی است، هر دوی آنها اکنون متواری هستند.

◄جمع زیادی از هواداران شیخ‌عیسی قاسم، رهبر معنوی شیعیان بحرین در اعتراض به آغاز محاکمه وی که اعلام شده بود امروز چهارشنبه برگزار می‌شود، شب گذشته پس از نماز مغرب و عشا به خیابان‌ها ریختند. راه‌پیمایان در اعتراض به سیاست‌های رژیم منامه در قلع‌وقمع شیعیان این کشور و اعمال فشارها و تهدید و ارعاب آنها و برخورد با رهبر معنوی‌شان، با سر دادن شعارهایی مخالفت خود را با این تصمیم اعلام کردند.

◄فرشید پورحاجت، دبیر کانون سراسری انبوه‌سازان، با بیان اینکه «مسکن قسطی» متقاضیان را تحت فشار قرار می‌داد، گفت: چند ایراد اساسی به طرح مسکن قسطی وارد بود؛ از جمله تعیین سقف اقساط ماهیانه (ماهیانه سه میلیون تومان)، ضمانت بازپرداخت تسهیلات تا ۱۱۰ میلیون تومان و تعیین جرایم ۲۸ درصد برای عدم بازپرداخت اقساط.

◄به گزارش «نیویورک تایمز» وزیر خارجه آمریکا اعلام کرد، فعالیت‌های کره‌شمالی در راستای دستیابی به سلاح هسته‌ای بسیار تحریک‌آمیز و نگران‌کننده است و این کشور باید از ایران که به نسبت کره‌شمالی برای آمریکا دشمن سرسخت‌تری بود و در نهایت گروه ۱+۵ موفق به دستیابی به توافق هسته‌ای شد، درس بگیرد.

◄سفیر ترکیه در کشورمان با بیان اینکه نمی‌توانیم با قطعیت درباره دخالت‌ خارجی در کودتا صحبت کنیم، ادامه روند بازداشت‌ها در ترکیه را طبیعی دانست و گفت: این بازداشت‌ها و تعلیق‌ از خدمت‌ها تا جایی که همه نهادهای ترکیه از لوث نفوذ سازمان تروریستی گولن پاک شود، ادامه خواهد یافت.

◄یک رسانه انگلیسی از آزادی قریب‌الوقوع تبعه این کشور در زندان‌های ایران در نتیجه توصیه‌های وزارت خارجه و نخست‌وزیر سابق این کشور به رئیس‌جمهور ایران خبر داد. وی فردی ایرانی- انگلیسی است که ماه مه ۲۰۱۱ از سوی نیروهای اطلاعاتی ایران به جرم جاسوسی دستگیر شده است.
منبع: سایت بصیرت

خبرگزاری میزان-گروه سیاسی: هنگامی که صحبت از تامین امنیت مرزها می شود، اذهان بسیاری تنها متوجه مرزهای زمینی و تا حدودی دریایی می شود و کمتر کسی مسئله تامین امنیت در مرزهای هوایی به ذهنش خطور می کند؛ درحالیکه در طول تاریخ مهلک ترین و کوبنده ترین حملات به یک کشور از طریق مرزهای هوایی انجام شده است؛ و با توجه به پیشرفت های خارق العاده و مستمر هواپیماهای جنگنده در جهان شاید بتوان گفت بزرگترین نگرانی مردم یک کشور، عدم تامین امنیت مرزهای هوایی و ناتوانی در ایجاد آن است.

وسعت گستره سرزمینی ایران ایجاب می‌کند تا برای اشراف کامل بر آسمان کشور برنامه‌ریزی دقیقی انجام شود و به همین خاطر بیش از 3600 نقطه پدافندی در سطح کشور توسط قرارگاه هوایی خاتم الانبیاء گسترش داده شده است و این گسترش به گفته امیر فرزاد اسماعیلی فرمانده این قرارگاه تا پنج هزار نقطه پدافندی در حال افزایش است.

قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء که در ساختار سازمانی گذشته هدایت و کنترل عملیاتی یگانهای پدافند هوایی نیروهای مسلح را بعهده داشت، در ساختار تشکیلاتی جدید با تحویل گرفتن کامل یگانهای پدافند هوایی نیروی هوایی و اعمال فرماندهی کامل بر یگانهای مذکور، با در اختیار گرفتن فرماندهی اطلاعات و شناسایی، شبکه راداری، موشکی و توپخانه ای و دیده بانی وسامانه های پشتیبانی رزمی و عمومی یگانهای مذکور، از طریق سامانه فرماندهی و کنترل پدافند هوایی (ADOC -SOC -CRC -CP ) مسئولیت کنترل عملیات هوایی کشور را بعهده داشته و کلیه جنگ افزارها و یگانهای پدافند هوایی سپاه و ارتش تحت فرامین عملیاتی این قرارگاه پدافند هوایی عمل می کنند.

کلیه اطلاعات دریافتی از جمله مشاهده‌های مردمی، اطلاعات دریافتی از رادارها و سامانه‌های شنود الکترونیکی و گزارش‌های دیده‌بانی به‌صورت کامل در شبکه یکپارچه قرارگاه پدافند هوایی تجزیه و تحلیل شده و تصمیم‌های به موقع برای دفاع مناسب از فضای کشور اتخاذ می‌شود که نمونه بارز این انسجام در شبکه یکپارچه و بومی قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء در مواردی همچون شناسایی و فرود هواپیمای «ایساف» و فرود اجباری هواپیمای ریگی و دستگیری وی مشاهده شد.

برگزاری رزمایشهای مستمر، مختلف و کاربردی قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء که در نقاط مرزی کشور انجام می شود و در اکثر قریب به اتفاق آنها امیر اسماعیلی فرمانده این قرارگاه نیز حضور دارد، موجب چابک سازی و آمادگی بیش از پیش نیروهای این قرارگاه تخصصی شده است.

بهمن ماه سال 94 امیر اسماعیلی فرمانده قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء در جمع کارکنان این قرارگاه با بیان اینکه “توانمندی های ما متناسب با تهدیدات در حال افزایش و بهبود است” گفته بود: “در بخش رهگیری و درگیری، توان عملیاتی پدافند هوایی قادر است تا با هر نوع تهدیدی در هر ارتفاع پروازی مقابله کند و این توانایی با تکیه بر تجهیزات بومی و نیروی انسانی آموزش دیده داخلی به وجود آمده است".

امیر اسماعیلی پس از دستگیری تفنگداران آمریکایی که به مرزهای آبی جمهوری اسلامی ایران تعرض کرده بودند نیز گفته بود: “هنگام اسارت نیروهای آمریکایی در جزیره فارسی در خلیج فارس به دست نیروی دریایی سپاه، هواپیماهای آمریکایی به پرواز ‌درآمدند و ما اخطار دادیم که اگر به ایران نزدیک شوند آتش جهنم را برای آنها ایجاد می کنیم".

در پایان نیز گفتنی است که قدرت پدافندی جمهوری اسلامی ایران در هوا و فضا در حال حاضر به قدری پیشرفته شده که با وجود تهدیدات فراوان گروههای تکفیری همچون داعش مبنی بر بمباران مسر نجف تا کربلا، مسئولیت تامین امنیت هوا و فضای کشور عراق در ایام اربعین حسینی امسال که بیش از 24 میلیون زائر در آن حضور داشتند، توسط قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء صورت گرفت بدون آنکه خون از بینی کسی جاری شود.

شهادت مظلومانه آیت الله نمر به دست عمّال آل سعود، خشم آزادی خواهان جهان را برانگیخت؛ شهادتی که در سایه سکوت حمایت آمیز غرب انجام شد. غربی ها که برای مرگ سگ های ولگرد در جمهوری اسلامی ایران از خود واکنش نشان داده و ایران را به عدم رعایت حقوق حیوانات متهم می کنند، در این ماجرا صرفاً به ابراز نگرانی پرداختند تا نشان دهند موضوع حقوق بشر چیزی جز یک ابزار سیاسی نیست؛ ابزاری که در مواقع مختلف و نسبت به کشورهای گوناگون، کاربردهای متفاوتی می یابد.
بعد از رسانه ای شدن اعدام آیت الله نمر، جمعی از مردم تهران و مشهد در واکنش به این جنایت رژیم آل سعود مقابل سفارت و کنسولگری عربستان تجمع کردند. این تجمعات منجر به حمله به سفارت و کنسولگری شد، خساراتی به این دو ساختمان وارد و عکس ها و اخبار منتشر شده حاکی از به آتش کشیده شدن بخشی هایی از آن هاست و البته ابهاماتی در این زمینه وجود دارد.
با این حال عربستان سعودی در اقدامی عجولانه و عصبی روابط خود را با ایران قطع کرد، عادل الجبیر وزیر خارجه عربستان گفت که روابط دیپلماتیک این کشور با تهران قطع شده است. وی افزود: عربستان از همه دیپلمات های ایران خواسته است که طی ۴۸ ساعت آینده خاک این کشور را ترک کنند.
مضحک بودن این اقدامی زمانی بیشتر نمایان شد که چند کشور نقطه ای و بحران زده، به تبعیت از عربستان نیز روابط خود را با ایران قطع کردند. کشوهایی همچون بحرین، سودان و جیبوتی، با توهم داشتن نقشی بزرگ در منطقه و دنیا روابط خود را تحت فرمان عربستان قطع کردند و امارات متحده عربی نیز روابط خود را کاهش داد، این در حالی است که «عبدالله المعلمی»، نماینده عربستان در سازمان ملل، بامداد سه‌شنبه، در سخنانی که نشانه ای از آگاه شدن عربستان به عجولانه بودن اقدام خود در قطع رابطه با ایران داشت، گفت: ریاض حاضر است در صورتی که ایران از این رفتار دست بکشد، روابط با این کشور را احیا کند.
در هر حال، درباره این ماجرا، زمینه، ابعاد و پیامدهای آن چند نکته قابل بررسی است. حرکت معترضان و حمله آن ها به سفارت عربستان سعودی یک اقدام بدون زمینه نیست و آن را باید آزاد شدن فنر خشم و انزجار ملتی صبور در برابر بربریت آل سعود دانست.
روزهای پایانی اسفند سال ۹۱ بود که یک کارمند مست سفارت عربستان در تهران، با سرعتی غیرمجاز و در حالت مستی با یک شهروند تهرانی تصادف کرد و وی را کُشت. بدون عذرخواهی ریاض، این کارمند خاطی پس از مدتی بی سر و صدا ایران را ترک کرد. فروردین سال جاری دو نوجوان ایرانی که برای مناسک حج عمره به عربستان رفته بودند، در فرودگاه جده مورد تعرض قرار گرفتند. علی رغم خشم سراسری و عمومی، ماجرا به نوعی فیصله پیدا کرد و هنوز خبری از حکم و مجازات متهمان نشده است.
و بالاخره در موسم حج تمتع امسال، هولناک ترین اتفاق رخ داد. هزاران زائر از کشورهای مختلف، به دلیل بی تدبیری آل سعود در منا قربانی شدند که چند صد تن از آنان ایرانی بودند. ریاض نه تنها عذرخواهی نکرد، بلکه با ایران برای رسیدگی به وضعیت مصدومان و جان باختگان نیز همکاری نمی کرد.
کار به جایی رسید که رهبر معظم انقلاب با اشاره به موذی گری های عربستان سعودی فرمودند؛ جمهوری اسلامی ایران تاکنون از خود خویشتن‌داری نشان داده و رعایت ادب اسلامی و حرمت برادری در دنیای اسلام را کرده است، اما این را بدانند که دست ایران، برتر از خیلی ها است و امکانات بیشتری هم دارد و اگر بخواهد در مقابل عناصر اذیت کننده و موذی، عکس العمل نشان دهد، اوضاع آن ها خوب نخواهد بود و در هیچ صحنه هماوردی، حریف نخواهند شد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تاکید بر اینکه عکس العمل ایران اسلامی خشن و سخت خواهد بود، خاطر نشان کردند: در دوران هشت سال دفاع مقدس، قدرت های شرق و غرب و کشورهای اطراف از یک عنصر خبیث و فاسد حمایت کردند، اما سرانجام همه آن ها سیلی خوردند و بر همین اساس، ایران را می شناسند و اگر هم نمی شناسند، الان بشناسند.
این موضع گیری صریح و قاطع رهبر انقلاب، علاوه بر آن که ریاض را مجبور به تغییر رفتار کرد، آبی بود بر آتش خشم به حق مردم کشور و احساسات جریحه دار شده آنان را مرهم نهاده و به طور صحیحی مدیریت کرد.
واقعیت آن است که دستگاه دیپلماسی و دولت در برابر تمام مسائل فوق، رویکردی انفعالی از خود نشان داده است؛ رویکردی که نه در شان جایگاه و قدرت جمهوری اسلامی است و نه پاسخگوی روحیه انقلابی مردم ایران. نمونه این قضیه در اعدام شیخ نمر قابل ردیابی است. رئیس جمهور کشورمان نیمی از متن پیام خود را به محکومیت حمله به سفارت عربستان و دستور پیگیری و مجازات افراد خاطی اختصاص داده است.
علی رغم همه این مسائل، حمله به سفارت عربستان عملی قابل دفاع نیست. ریاض جز پادویی برای آمریکا، رژیم صهیونیستی و انگلیس جایگاه دیگری ندارد. چهار سال پیش جمعی از دانشجویان به سفارت انگلیس حمله و آن را اشغال کردند. رهبر معظم انقلاب اسلامی ۸ ماه بعد درباره این قضیه فرمودند؛ «در قضیه اخیر اشغال آن سفارت خبیث [انگلیس]، احساسات جوانان درست بود ولی رفتنشان [به داخل سفارتخانه] درست نبود. من اجتماعات دانشجویی را تائید می کنم، اما با تندروی در این اجتماعات مخالفم.»
درباره قضایای سفارت عربستان نیز از همین دریچه می توان قضاوت کرد. این حرکت عصبی و بدون برنامه و عاقبت اندیشی، به دلایل ذیل نمی بایست صورت می گرفت:
۱- جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر مقتدرترین و باثبات ترین کشور منطقه است. در مقابل، عربستان سعودی دچار بحران های متعددی است. آمریکا و رژیم صهیونیستی بسیار مشتاقند که درگیری مستقیمی میان ریاض و تهران شکل بگیرد. اولین برنده این درگیری واشنگتن و تل آویو خواهند بود. جمهوری اسلامی در عین اقتدار نباید به چنین طرح توطئه ای اجازه عملی شدن دهد.
۲- در حالی که عربستان، آیت نمر رهبر شیعیان این کشور را به شهادت رسانده و موجی از تنفر و انزجار علیه آل سعود به راه افتاده است، حرکاتی مانند حمله به سفارت آن باعث انحراف افکار عمومی منطقه و جهان شده و جای متهم و شاکی را تغییر می دهد. در این ماجرا رسانه های مطرح بین المللی به جای پرداختن به اصل جنایت آل سعود، حمله محدود به سفارت عربستان در تهران را در صدر و محور اخبار خود قرار داده اند و جنایت عربستان در اعدام شیخ نمر را به فراموشی سپرده اند.
۳- موضوع تامین امنیت سفارتخانه های خارجی در کشور یک مسئله قابل توجه است. نباید اجازه داد این موضوع خدشه دار شده و به بهانه ای برای فشار و تبلیغات علیه جمهوری اسلامی ایران بدل شود. ریچارد هاس رئیس شورای روابط خارجی آمریکا با فضاسازی علیه کشورمان در این قضیه گفته است؛ الگوی دولت ایران عدم حفاظت از سفارتخانه های خارجی و شانه خالی کردن از مسئولیت دیپلماتیک است. دولت ها باید درباره حضور خود در ایران تجدید نظر کنند.
عادل الجبیر، وزیر خارجه عربستان نیز که کمترین درک را از مناسبات دوستانه و روابط مسالمت آمیز ندارد، با اعلام قطع روابط با ایران، مدعی شد: ایران کارنامه طولانی در تجاوز به هیأت‌های دیپلماتیک دارد.
وی فراموش کرده که کشورش نزدیک به ۱۰ ماه است، مردم مظلوم یمن را بدون هیچ دلیلی مورد وحشیانه ترین حملات قرار داده است.
۴- و بالاخره دست ایران برای سیلی زدن به آل سعود بلندتر و قوی تر از آن است که نیازی به چنین اقداماتی باشد. آل سعود بارها و در مناطق مختلف طعم این سیلی ها را چشیده است و پس از این نیز خواهد چشید./

منبع: سایت بصیرت

در اواسط روز شنبه، خبرگزاری فارس به نقل از شبکه خبری «العربیه»، خبر داد بر اساس بیانیه وزارت کشور عربستان، حکم اعدام شیخ نمر به همراه ۴۶ متهم دیگر که اغلب آن ها تروریست معرفی شده‌اند، روز شنبه (امروز) در ۱۲ منطقه در عربستان اجرا شده است.
به گزارش فارس، برادر شیخ نمر «محمد النمر» در گفت‌وگو با شبکه خبری «المیادین»، ضمن تأیید خبر اعدام برادرش این اقدام آل سعود را محکوم کرد و آن را (شنیع) توصیف کرد. وی افزود با وجود این که انتظار عقلانیت بیشتری از مقامات سعودی داشتیم، در اعتراض به این اقدام به سازمان‌های بین المللی مراجعه نخواهیم کرد، زیرا می‌دانیم از دست این سازمان‌ها کاری بر نمی‌آید. وی همچنین خواستار شد اعتراضات مردمی در شأن جایگاه رهبر شیعیان عربستان و به صورت مسالمت آمیز برگزار شود.

پنج هدف آل سعود از اعدام آیت الله نمر

اعدام شیخ نمر به دست آل سعود از ابعاد مختلفی قابل تحلیل و بررسی است. برخی از این ابعاد عبارتند از:
۱- آل سعود حذف شیخ نمر را حرکتی در شطرنج گسترده، طولانی و پیچیده رقابت با ایران می بیند. از این منظر تنها عامل قابل تمسک ریاض، موضوع فرقه ای و مذهبی است. هرچقدر تهران به کاهش تنش و اختلافات مذهبی میان شیعه و سنی تمایل دارد، ریاض ترجیح می دهد در این آتش دمیده و آن را شعله ور سازد. آل سعود معتقد است به دلیل برتری جمعیتی سنی ها نسبت به شیعیان و این که غالب حکومت های اسلامی در دست سنی هاست، این اختلاف به نفع عربستان خواهد بود. از منظر آل سعود، این قضیه باعث اتحاد کشورهای سنی علیه جمهوری اسلامی ایران می شود و رهبری چنین اتحادی نیز به طور طبیعی در دست عربستان خواهد بود.
از نظر سعودی ها این قضیه باعث می شود، سایر کشورهای اسلامی نسبت به شخصیت ها، علما و جریانات همسو و همراه با ایران نیز حساس شده و آن ها را محدود کرده و درصدد برخورد برآیند. ریاض به اعدام شیخ نمر و واکنش ایران از دریچه این معادله می نگرد.
۲- ریاض دهه هاست طعم تلخ وجود شخصیت بزرگی همچون سیدحسن نصرالله را در کام خود احساس می کند؛ مردی که بسیاری از سیاست ها و توطئه های عربستان را در منطقه خنثی کرده است. برای عربستان، ظهور نصراللهی دیگر به هیچ عنوان قابل پذیرش نیست. آنچه در نیجریه رخ داد و برخورد سختی که با شیخ ابراهیم زاکزاکی انجام شد و ریاض از آن اعلام پشتیبانی کرد نیز در همین راستا بود. اعدام شیخ نمر نیز خارج از این چارچوب نیست. واهمه شدید آل سعود از ظهور شخصیتی همچون سیدحسن نصرالله، این بار در خاک عربستان از اصلی ترین عوامل اجرای حکم اعدام شیخ نمر می تواند باشد.
۳- ریاض از بابت واکنش های جهانی به این اقدام جنون آمیز خود نگرانی ندارد. اواخر شهریور سال جاری بود که عربستان سعودی به عنوان رئیس یکی از پنل‌های شورای حقوق بشر سازمان ملل انتخاب شد. هیلل نویر، مدیر اجرایی دیده‌بان حقوق بشر درباره این انتخاب گفته بود: این شرم‌آور است که سازمان ملل کشوری را به عنوان رئیس پنل حقوق بشر انتخاب کرده که بیش‌تر از گروه داعش گردن افراد را زده است. دلارهای نفتی و سیاسی کاری، حقوق بشر را شکل می‌دهد.
در موضوع اعدام شیخ نمر نیز دلارهای نفتی آل سعود کار خود را خواهند کرد و دهان رسانه های بین المللی و منطقه ای، نهادهای ناظر جهانی، سازمان های بین المللی و اسلامی و سیاستمداران را خواهند بست.
۴- ریاض در اقدامی کثیف نام شیخ نمر را در میان عده ای جانی، خرابکار و تروریست منتشر کرده است؛ یعنی اقدامی در جهت لکه دار کردن شخصیت شهید نمر و همردیف قرار دادن وی با تروریست های جبهه النصره که از قضا دست پرورده خود آل سعود هستند. آل سعود سعی دارد شهید نمر را به عنوان فردی برهم زننده امنیت کشور و مخل ثبات و مرتبط با تروریسم جلوه دهد. عربستان به عنوان اصلی ترین منبع پرورش، حمایت و صدور تروریسم در منطقه، می کوشد در اقدامی کاملا خلاف واقع، خود را رهبر ائتلاف ضدتروریسم در منطقه جا بزند. اعدام شیخ نمر نیز جزئی از این پازل پوشالی و کذایی است.
۵- در پایان می توان گفت اقدام احمقانه ریاض در اعدام شیخ نمر، واکنشی عصبی به شکست های سنگین و پی در پی آل سعود در منطقه است. ریاض در یمن وارد باتلاق شده است، در سوریه به اهداف خود نرسیده، حضور و نفوذ معنوی ایران را در کشورهای مختلف منطقه می بیند و عملاً کاری از دستش ساخته نیست. به شهادت رساندن شیخ نمر شاید آسان ترین و البته ابلهانه ترین واکنش ریاض به این شکست ها می توانست باشد./
منبع: سایت بصیرت

در تابستان امسال بود که حکيم فرزانه انقلاب اسلامي از پروژه “نفوذ” سخن گفت و اذهان عمومي را به خطري که از جانب دشمن در پسابرجام طرحريزي شده آگاه ساخت. معظم‌له عرصه‌هاي نفوذ دشمن را فرهنگ، سياست و اقتصاد دانستند و در شرح ابعاد نفوذ سياسي فرمودند: «نفوذ سياسي هم اين است که در مراکز تصميم‌گيري، و اگر نشد تصميم‌سازي، نفوذ بکنند. وقتي دستگاه‌هاي سياسي و دستگاه‌هاي مديريتي يک کشور تحت‌تأثير دشمنان مستکبر قرار گرفت، آن‌وقت همه‌ي تصميم‌گيري‌ها در اين کشور بر طبقِ خواست و ميل و اراده‌ي مستکبرين انجام خواهد گرفت»

اين سخنان در حالي اظهار مي‌شودکه ما در آستانه انتخابات مجلس خبرگان رهبري و مجلس شوراي اسلامي قرار داريم و قرار است مردم نمايندگاني رابرگزينند تا سرنوشت دو مرکز حياتي تصميم‌گيري در کشور را به ايشان بسپارند. دغدغه رهبري حکايت از برنامه اي دارد که دشمن براي نفوذ و تسخير کرسي‌هاي مجلسين طرحريزي کرده است و بر آن است تا افرادي را به اين مراکز مهم تصميم‌گيري وارد نمايد که در مجموع پرچمدار تمايل به غرب هستند.

در اين بين يکي از شگردهاي غرب و غرب‌گرايان، بهره‌برداري از نتايج مذاکرات هسته‌اي در انتخابات است. لذا از مدت‌ها قبل تلاش کرده‌اند که در حين روند مذاکرات، نيم نگاهي نيز به انتخابات داشته و زمان بندي را به نحوي تنظيم کنند که خروجي حداکثري براي آن آوردگاه مهم نيز داشته باشد. اين جريان معتقد است، بايد به گونه‌ي القاء نمود که حل مشکلات کشور در گرو نزديکي و تعامل با غرب است و به عنوان نمونه از همين طريق پرونده پرمناقشه هسته‌اي ايران حل شده است! لذا کساني بايد قدرت را در کشور، بالاخص در مجلسين برعهده بگيرندکه چنين ديدگاهي دارند و بايد جريان‌هاي مخالف - که بايد آنها را تندرو و راديکال ناميد - به کناري گذاشته شوند!

در همين راستا اظهاراتي منتشر شده است که به صراحت از نسبت ميان برجام و انتخابات حکايت دارد و يکي از مهمترين مسايل پسابرجام را انتخابات اسفندماه دانسته است. به عنوان نمونه سال گذشته بود که “ولي رضا نصر” مشاور سابق باراک اوباما در امور ايران و خاورميانه در مقاله‌اي چنين نوشت: «مذاکره کنندگان ايراني که به اهميت اوضاع واقف هستند از هم اکنون چشم به انتخابات مجلس دارند. آمريکايي ها نيز نبايد از اين موضوع غافل شوند چون زمان توافق تعيين کننده نتيجه انتخابات خواهد بود. هم اکنون تندروها کنترل پارلمان را در دست دارند و براي تغيير در ترکيب آن رئيس جمهور روحاني به مزاياي اقتصادي حاصل از توافق هسته نياز دارد. آن هم خيلي زود تا بتواند راي دهندگان را تحت تاثير قرار دهد »

چندماه پيش “وندي شرمن” معاون سابق وزير امور خارجه آمريکا نيز در سخناني ابعاد مهمي از برنامه پسابرجام را فاش کرده و با بيان اينکه برجام بر انتخابات مجلس ايران تاثير خواهد گذاشت گفت: «حسن روحاني رئيس جمهور ايران بسيار دوست دارد روز اجراي برنامه جامع اقدام مشترک(برجام) پيش از برگزار انتخابات مجلس باشد تا مردم ايران شاهد برداشته شدن تحريمها باشند»
“وندي شرمن” معاون سابق وزير امور خارجه آمريکا نيز در سخناني ابعاد مهمي از برنامه پسابرجام را فاش کرده و با بيان اينکه برجام بر انتخابات مجلس ايران تاثير خواهد گذاشت گفت: «حسن روحاني رئيس جمهور ايران بسيار دوست دارد روز اجراي برنامه جامع اقدام مشترک(برجام) پيش از برگزار انتخابات مجلس باشد تا مردم ايران شاهد برداشته شدن تحريمها باشند»

وب سايت پوليتيکو نيز در مقاله‌اي تاکيد کرده است که دولت اوباما تحريم ها عليه ايران را زماني تعليق خواهد کرد که براي دولت بيشترين نفع انتخاباتي را داشته باشد. نويسنده اين مقاله که ۲ دي‌ماه امسال منتشر شده مي‌نويسد: «ايران همچنين در تاريخ ۲۶ فوريه انتخابات مجلس را برگزار مي‌کند و اگر تحريم ها لغو شود، حسن روحاني رئيس جمهور ايران و ميانه‌روها که از توافق هسته اي حمايت مي‌کنند انتظار مي رود از اين وضعيت بهره مند شوند. تصور مي‌شود انتخابات دليلي براي حرکت سريع ايران در جهت برچيدن زيرساخت هاي هسته‌اي اين کشور باشد.»

اين اظهارنظرها در حالي انتشار يافته که مخاطبين آن در داخل کشور نسبت به آن واکنشي درخور نشان نداده و در مقام تکذيب برنيامده‌اند! لذا بايد نسبت به آن هوشيار بود و با دقت رفتار غرب‌گرايان در آستانه انتخابات را رصد نمود. فارغ از صحت و سقم اين اظهارات بايد به اين نکته نيز توجه کردکه آنچه موجب حل مشکلات کشور خواهد نه وادادگي در برابر غرب و اعتماد به آن، بلکه تکيه به ملت و سرمايه‌هاي ملي و داشتن خودباوري است و فراموش نکردن اين حقيقت که غرب جز به زياده خواهي و منافع ملي خود نمي‌انديشد!

مجلس طراز انقلاب اسلامي مجلسي نيست که غرب‌گرايان در صدر آن قرار بگيرند و وابستگي را تئوريزه و قانونمند نمايند! مجلسين شريفين خبرگان و شوراي اسلامي بايد نماد ارزش‌ها و باورهاي ملت ايران باشد، ملتي که استقلال و آزادگي و عزت و خودباوري خود را قريب به چهار دهه پيش فرياد زده و بر سر آرمان‌هاي خويش تاکنون ايستاده و خواهد ايستاد.
منبع: سایت بصیرت

پس از دو سال مذاکرات طولانی بین جمهوری اسلامی ایران و ۶ کشور مدعی جهان، رهبر معظم انقلاب از تیرماه امسال، بارها و بصورت متواتر پیرامون فتنه ی نفوذ دشمنان در عرصه های مختلف سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و امنیتی هشدارهای جدی برای مسئولین و مردم ارائه داده اند. این هشدارها مبتنی بر واقعیت های میدانی و بر اساس منطق محکم ارائه شده اند که در این راستا به تبیین شرایط روز جهانی و دلایل نگرانی از رخنه و نفوذ دشمنان پرداخته ایم.
شرایط فعلی جهان
جهان فعلی تمامی اثرات و خاطرات مسیر گذشته را به همراه خود دارد. ما نمی توانیم شرایط فعلی را مجزا از تاریخ، و زمان حال را بصورت رهاشده از گذشته تحلیل کنیم. تحریف مسیحیت و یهودیت، ظهور اسلام، حرکت های سیال یهودیان در متن سایر ادیان، گسترش اسلام به اقصی نقاط جهان، جنگ های صلیبی اروپا علیه مسلمانان، رنسانس، جنگ های بین کاتولیک ها و پروتستان ها، دین ستیزی و دین گریزی در غرب، گسترش اومانیسم و تکیه بر خرد بشری، جنگ اول و دوم جهانی، اجتماع صهیونیزم در قلب جهان اسلام و تشکیل غاصبانه حکومت، تشکیل سازمان ملل و آغاز جنگ سرد بین بلوک شرق و غرب، و… همه ی این اتفاقات و پدیده های تاریخی بر شرایط امروزی جهان تأثیر غیرقابل انکاری دارند. بیشترین و مهمترین بخش از اثر گذشته بر شرایط حال، مربوط به حذف دین و معنویت از حیات سیاسی اجتماعی بشر و تکیه بر عقل و علم و تمایل بشری می باشد.
ملاک ارزیابی ما از شرایط فعلی زندگی بشر، باید در پنج محور مورد بررسی قرار گیرد: امنیت، عدالت، آزادی، کرامت انسانی و محبت. یعنی اگر انسان به این پنج شاخص بصورت مطمئن و پایدار دست یابد می تواند ادعا کند که بر آرمانشهر خود رسیده است و باید آن روش حکومتی که بشر را بر این پنج نیازش رسانیده به عنوان الگو و مورد توافق همه هفت و نیم میلیارد جمعیت کره زمین قرار گیرد. در یک نگاه کلان به این نتیجه می رسیم که هیچ کدام از این پنج عنصر حتی بصورت نسبی هم توسط عقل و علم و خرد مورد ادعای غربی ها محقق نشده است. کجای جهان را سراغ داریم که امنیت جسمی و روحی و روانی بطور کامل تأمین شده باشد؟ آیا در سایه سازمان مللی که مبتنی بر حق وتو و ویژه خواری است می شود به عدالت فکر کرد؟ آیا در وابستگی ساختارمند همه چیز به همه چیز، می شود به آزادی رسید؟ آیا کرامت انسانی روز به روز به سمت مطلوبیت پیش می رود؟ آیا محبت و همبستگی بین انسان ها روز به روز بیشتر می شود؟ پاسخ همه این سؤالات برای تمامی وجدان های بیدار کاملاً روشن است. این همان جهانی است که توسط غربی ها شکل گرفته است، غربی هایی که با هزاران روش مشهود و غیرمشهود، دین را از ساختارهای فکری و سیاسی بشر حذف کردند. حذف دین به فاجعه ای منجر شد که بهتر است با این بیان آن را توضیح دهیم که: علم، کشور (الف) را به جایگاهی از پیشرفت می رساند که کشور (ب) نتواند به حق کشور (الف) تجاوز کند اما علم این امر را نمی تواند تأمین کند که نگذارد کشور (الف) به حق کشور (ب) تجاوز نماید و این همان قسمت حساس ماجراست. یعنی غرب از طریق علم به تکنولوژی و صنعتی رسید که سرآغاز تجاوز به حقوق سایر ملت ها گشت. سازمان ملل بصورت ناعادلانه شکل گرفت، آمریکا دنیا را از طریق طرح مارشال به یک موجود دزد و خائنی به نام «دلار» گرفتار کرد، شمشیر بزرگی به نام ناتو تولید شد، بمب اتم بر سر انسان ها فرود آمد، فلسطینیان آواره شدند، فریبکاری عنصر اصلی سیاست های بین المللی گشت و… همه این جنایت ها و خیانت ها در سایه ی دانشگاه های بدون دین و ایمان اتفاق افتادند.
تأثیرات این اتفاقات بر غرب آسیا و جهان اسلام
غرب در جنگ های صلیبی، علم را از مسلمانان دزدیدند و به نام خود زدند. همه اندیشمندان آگاه، به این امر اذعان دارند که غرب بطور کامل در فقر و فلاکت زندگی می کرد طوری که فقر یک حُسن اخلاقی تلقی می شد اما پس از جنگ های صلیبی که با اندیشه های متعالی اسلام آشنا شدند همه چیز عوض شد. غربی ها با ظرفیت اسلام کاملاً آشنا هستند و می دانند اگر کشورهای اسلامی حیات سیاسی اقتصادی خود را براساس اسلام ناب شکل دهند به چنان پیشرفتی می رسند که اروپا را به انزوا می کشانند. این موضوع را حتی نخست وزیر بریتانیا به نام سِر هنری کمپل بانرمن در ۱۰۹ سال پیش بر زبان آورده بود. ایشان می گفت که ظرفیت اتحادسازی اسلام به حدی است که اگر مراقب نباشیم اروپا برای همیشه از منابع جهان اسلام محروم خواهد شد. آقای بانرمن می گفت که بین قلب های مسلمانان باید یک جسم خارجی بگذاریم تا مانعی برای نزدیکی قلب های آنان شود و همواره در تفرقه و تنازع باشند. طراحی و عملیاتی کردن سه جسم خارجی – وهابیت، بهائیت و صهیونیسم - بر همین نیّت صورت گرفت که شرح آن مجال دیگری را می طلبد. مأموریت این سه جسم خارجیِ نامحرم و نامأنوس، تضمین تفرقه در جهان اسلام است.
سؤالی که باید همه ما را به فکر وادارد این است که چرا وقتی به غرب می رسیم همه باید به «اتحادیه و متحده» فکر کنند؟ مثل «اتحادیه اروپا» و «ایالات متحده آمریکا»؟! اما وقتی به شرق بخصوص غرب آسیا می رسیم باید همه به «تفرقه و تجزیه» متمرکز شوند؟ طرح های تجزیه عراق، سوریه، سودان، لیبی، عربستان، ایران و …؟ همین یک نکته، دلیل محکمی بر سلطه گری غرب در شرق و باختر در خاور می باشد. در غرب روی موضوع شرق شناسی یا همان اورینتالیسم با همین هدف سرمایه گذاری شده است که چگونه و با چه روش هایی بر شرق مسلّط شویم؟
تفرقه در جهان اسلام، به عنوان تحقق اولین بخش از شعار غربی ها یعنی «تفرقه بینداز و حکومت کن»( divide and rule) می باشد. کشورهای کوچک، خیلی راحت بلعیده می شوند. هنگام تجزیه نیز، مرزها را از جاهایی عبور می دهند که زمینه های اختلاف بین دو طرف مرز را برای همیشه تأمین کنند، از وسط قومیت ها، رودها و… . اگر جبهه ی مقاومت به رهبری جمهوری اسلامی ایران وجود نداشت بطور مسلّم تا به امروز دهها کشور جدید از طریق تجزیه، تولید می شدند، کشورهایی که همانند لقمه های کوچک در اختیار اشتهای سیری ناپذیر غارتگران بین المللی قرار می گرفتند. درد بزرگ ما این است که غرب آسیا، سالها و قرن هاست که در آتش تفرقه و تنازع می سوزد و در نفوذ و سلطه ی غربی ها تاراج و غارت می شود. ما این درد را کجا ببریم که عربستان سعودی برای ضربه زدن بر یک کشوری اسلامی مثل ایران، قیمت نفت را تا کمترین حد ممکن پایین می آورد و کارتل های نفت غربی ها در این حماقت منطقه ای، نشخوار می کنند و آروغ می زنند و جوی خون راه می اندازند.
هدف غرب از شعار تعامل
انقلاب اسلامی یعنی یک تقابل هویتی تمام عیار با نظام فکری غرب. خدامحوری و توحید در مقابل انسان محوری و سکولاریسم یک تقابل هستی شناسانه است. سیاست های داخلی و خارجی نظام اسلامی بر اساس معیارهای الهی و انسانی، شکل می گیرد اما سیاست های غرب براساس تمایل حریصانه ی بشری. هدف سیاست های اسلامی، هدایت انسان به سمت سعادت دنیوی و اخروی است اما سیاست های غربی با هدف سلطه بر انسان ها با روش های فریبکارانه شکل می گیرد. این تقابل، با مذاکره و لبخند و تعارفات دیپلماتیک قابل رفع نیست. چگونه می توانیم این تقابل را حل کنیم که ولی فقیه به هیچ وجه راضی به کشته شدن حتی یک مردم عادی در خیابان های اروپا و آمریکا نیست اما کشته شدن هزاران انسان در شرق به ویژه در جهان اسلام از نظر مقامات اروپایی و آمریکایی همانند کشته شدن موجودات بی ارزش و بی اهمیتی می باشد که استحقاق حداکثری آنان، کشته شدن است؟!
ما استدلال می کنیم که این استفاده از زبان نرم توسط غرب، از نظر اهداف هیچ تفاوتی با استفاده از زبان زور و جنگ و تهدیدات نظامی ندارد. اگر با یک نگاه گذرا به اقدامات آمریکا و اروپا حداقل در دو دهه اخیر توجه داشته باشیم بخوبی می توانیم قضاوت کنیم که این غرب، هیچ تفاوتی با غرب صد سال پیش ندارد چراکه تصمیم سازی ها همچنان براساس نظام معرفتی مادیگرایانه و منفعت طلبانه صورت می گیرد.

یکی از مقامات آمریکایی اخیراً گفته بود که از نظر ما، یک ایرانی خوب، ایرانی مرده است. نگاه عمودی و از بالا به پایینِ غرب به شرق براساس نظام معرفتی اومانیستی و کاپیتالیستی کاملاً طبیعی است و هرگز عوض نمی شود. مکتب اسلام نیز هرگز چنین نگاهی را بر نمی تابد.
سؤال مهمی که بر ذهن متبادر می شود این است که چرا غرب هیچ برنامه ای برای ترور یک معتاد، یک ولگرد، یک دزد و یک مجرم اقتصادی در کشور ما ندارد اما همواره برای ترور علما و دانشمندان و مبارزین انقلابی برنامه ریزی می کند؟ حتی در کشور همسایه ما یعنی عراق، صدها دانشمند و استاد دانشگاه توسط پیمانکاران تروریستی آمریکایی مثل بلک واتر ترور شدند. ترور نخبگان و اندیشمندان یا بصورت حذف فیزیکی و یا ترور شخصیتی انجام می گیرد البته برای غرب به ویژه آمریکا، روش مطلوب این است که اندیشمندان را جذب و در نقشه های خود بکار گیرند. بارها و بارها چپاولگران سیاسی غربی براین حرف آقای چرچیل اذعان داشته اند که کشورهایی را ما می توانیم تحت سلطه خود درآوریم که اکثریت مردم آن کشور، نادان باشند و اقلیتشان نیز خائن. بکارگیری اقلیت خائن برای سلطه بر اکثریت نادان مهمترین ابزار استعماری است. در کشور ما سرمایه گذاری روی اقلیت خائن به صورت سازمان یافته پس از انقلاب اسلامی بیشتر شده و سازمان یافته تر تلاش می کنند. سازمان منافقین نمونه بارز این پدیده است که صدها نوع خیانت علیه مردم کشورمان را به نیابت از غرب به اجرا گذاشته اند. انقلاب اسلامی یک انقلاب هویتی و فکری و اعتقادی است لذا همین انقلاب محتوایی، غرب را در تولید اکثریت نادان از طریق تهاجم فکری و فرهنگی و رسانه ای ناکام گذاشته است. امت ولایی ایران، همان اکثریت دانایی هستند که تمامی توطئه های اقلیت خائن را در سه دهه گذشته با شکست متواتر مواجه ساخته اند. مردم با بصیرت کشور ما، تمامی عرصه ها را برای سلطه گری غرب، تنگ کرده است.
مذاکرات هسته ای چیزی شبیه این است که یک جنایتکار تمامی تیرهایش را به طرف مقابل شلیک کرده و با مشاهده ی بی اثر بودن تیرها، تصمیم به استفاده از زبان نرم گرفته است. تیرهایی از قبیل: تحمیل ۸ سال جنگ نابرابر، آرایش تسلیحاتی و تهدید جدی به حمله نظامی توسط خود آمریکا، ترور دانشمندان هسته ای، حمله سایبری به نرم افزار تأسیسات هسته ای، صدور انواع قطعنامه های زورگویانه از طریق سازمان ملل، وضع تحریم های ناجوانمردانه اقتصادی و اخلال در سیستم اقتصادی کشور، طراحی و اجرای انواع توطئه ها و فتنه ها از قبیل فتنه ۸۸ و ده ها موارد دیگر که ذکر همه آن ها از حوصله این بحث خارج است.
ما استدلال می کنیم که این استفاده از زبان نرم توسط غرب، از نظر اهداف هیچ تفاوتی با استفاده از زبان زور و جنگ و تهدیدات نظامی ندارد. اگر با یک نگاه گذرا به اقدامات آمریکا و اروپا حداقل در دو دهه اخیر توجه داشته باشیم بخوبی می توانیم قضاوت کنیم که این غرب، هیچ تفاوتی با غرب صد سال پیش ندارد چراکه تصمیم سازی ها همچنان براساس نظام معرفتی مادیگرایانه و منفعت طلبانه صورت می گیرد. برده داری، تاراج و غارت سرمایه ملت ها، خشونت و کشتار، شخم زدن کشورها زیر ناخن های خشن جنگ افزارهای نظامی پیشرفته، نابود ساختن فرهنگ های بومی، مدیریت تولید و توزیع کلان انواع مواد مخدر که تولید آن با حضور آمریکا در افغانستان به بیش از چهل برابر رسیده است(یک نوع حمله شیمیایی به کشورهای هدف)، ترور یا استخدام نخبگان، بهره کشی از ملت ها از طریق وام های تحمیلی بانک های جهانی و صندوق بین المللی پول و انواع اقدامات استعماری و استکباری دیگر که همچنان ادامه دارد. کدامیک از اقدامات غرب در منطقه غرب آسیا، خیرخواهانه و آبادگرانه بوده است که براساس آن اندکی نگاه خوش بینانه پیدا کنیم؟ چه کسی تضمین می کند که آمریکا به مردم کشور ایران بیش از مردم عراق و افغانستان و سوریه و یمن و… ارزش قائل است؟ همانطور که داعش را در عراق راه می اندازند جاسوسانی مثل جیسون رضائیان و نزار زاکا و … را در تهران راه اندازی می کنند که اقدامات و اهداف این جاسوسان با داعش دقیقاً مثل هم است یکی با خشونت عریان و دیگری با خشونت خاموش و زیرجلدی. تحمل این امر برای من خیلی سنگین است که در کودتای ۲۸ مرداد، با تانک های آمریکایی به مردم تهران شلیک می شود همان تانکی که نام یک جنایتکار را روی آن گذاشته بودند یعنی ژنرال شرمن که سنگدل ترین موجود آمریکایی علیه سرخ پوستان بود. این اتفاق ثابت می کند که مردم ایران از نظر آمریکا هیچ تفاوتی با سرخ پوستان بومی آمریکایی ندارند که باید کشته شوند تا املاک و دارایی شان توسط سرمایه داران و فئودال های غربی، غارت شود. مقامات آمریکایی(ژنرال هایزر) قبل از انقلاب، به ارتش(طبق اقرار ارتشبد قره باغی) و ساواک مشورت می دادند که انتظار نداشته باشید با یک بار شلیک، مردم به خانه هایشان می روند بلکه باید مردم کف خیابان ها را بیشتر بکُشید. آمریکای امروز بدون هیچ شکّی، همان آمریکای دیروز است چرا که مکتب فکری و ساختار تصمیم سازی امروزشان همان مکتب و ساختار دیروزی است بلکه بدتر هم شده است. به چه دلیلی و به چه حقی باید آمریکای امروز به عراق و افغانستان حمله کند و ناوهایش نیز در خلیج فارس و در مقابل چشم مسلمانان، رژه بروند؟ و از این طرف ما نیز، به یک آمریکای منجی و فرشته گونه چشم بدوزیم؟
پروژه تفرقه و نفوذ
خوش خیالی و سهل انگاری اولین منفذ نفوذ دشمنان است. در ماجرای اسب تروا، دروازه های شهر، زمانی به روی دشمن گشوده شدند که اسب چوبینِ صلح طلبانه از دشمن هدیه گرفته شد. مستر جیکاک انگلیسی به مدت هفت سال در ایل بختیاری به صورت کر و لال به شبانی مشغول شد تا زبان محلی را به دقت یاد گرفت و سپس سالها به اصلی ترین عامل تاراج نفت ایران تبدیل شد. رئیس علی دلواری توسط عامل نفوذی انگلیس از پشت سر مورد هدف گلوله قرار گرفت. شهیدان رجایی و باهنر توسط مسعود کشمیری(مورد اعتمادترین فرد از نظر شهید رجایی) ترور شدند، نفوذ سیدمهدی هاشمی به دفتر منتظری و ده ها موارد دیگر که بسیار گسترده می باشد. نفوذ در عرصه فرهنگی، در عرصه سیاسی، در عرصه امنیتی، در عرصه اقتصادی. دشمن برای همه این عرصه ها برنامه دارد و بیش از سه دهه است که بطور فعال عمل می کند.
براساس فرمایشات رهبر معظم انقلاب، پروژه تفرقه و نفوذ براساس اطلاعات میدانی، کاملاً جدی است. اگر دشمن بتواند در سایه مذاکرات هسته ای به دو هدف عمده دست یابد مذاکرات هسته ای بطور مطلق تبدیل به فتنه ی هسته ای می شود. یکی ایجاد تفرقه در بین مردم و مسئولین نظام و دیگری شرطی سازی جامعه ایران و تأثیرگذاری بر جهت گیری افکار و انتخابات مردم. همین جاست که تفرقه زمینه ای برای نفوذ می شود آن هم نفوذ در دستگاه محاسباتی مردم، مسئولین و مراکز تصمیم سازی نظام.
نفوذ، ممکن است فیزیکی باشد یا متافیزیکی. یعنی نفوذ افراد و نفوذ افکار. همانطور که رهبر عزیزمان فرمودند نفوذ جریانی از نفوذ فردی خطرناک تر است. می دانیم که نفوذ جریانی مبتنی بر یک نوع طرز تفکر و شیوه ای از اندیشیدن صورت می گیرد که افکار خاصی را به جریان می اندازد. نخبگان غربگرایی که یا در غرب تحصیل کرده اند و یا براساس علوم انسانی غربی رشد نموده اند عاملان اصلی این نفوذ جریانی هستند. آنها می گویند که نباید به ایران با تانک نظامی حمله کنیم بلکه بهترین گزینه، حمله با تانک فکری است. پروژه ی بزک چهره ی شیطان بزرگ و فرشته نشان دادن هیولای خونخوار، توسط این عوامل در داخل کشور ما دنبال می شود.
ابعاد خطرناک پروژه نفوذ در این نکته است که نامحسوس و بدون ایجاد حساسیت و در پروسه ی زمانی نسبتاً طولانی انجام پذیرد. جنگ نرم یعنی ایجاد یک بیماری خطرناک در پیکره ی جبهه ی مقابل، به شرطی که بدون درد باشد. درد یکی از نعمت های مهمی است که ما را وادار به چاره اندیشی می نماید. اینکه برخی ها نفوذ دشمن را توهّم تلقی می کنند اگر عامل دشمن هم نباشند قطعاً در دامنه ی مدیریت دشمن قرار گرفته اند، چراکه درد را احساس نمی کنند. دلیل اینکه دکتر مصدق، از دست انگلیس به آمریکا پناه برد این بود که درد بیماریهای زیرجلدی آمریکایی را در پیکره ی ایران، احساس نمی کرد. او حتی رئیس جمهور آمریکا را مثل برخی های امروزی، مؤدب و منطقی می دید و برای پیشرفت ایران، از ایشان استمداد می طلبید. ای کاش اکنون امکانش می شد و فیلم مخروبه ای به نام خاورمیانه را به مصدق نشان می دادیم که در سایه ی خوی استکباری و سلطه گری آمریکا، این خاورمیانه به چه روزی افتاده است.
راهکار دیگرمقابله با نفوذ، جلوگیری از شرطی شدن جامعه ایران به اقدامات و حرکت های دشمنان است. رئیس جمهور و وزیر امور خارجه آمریکا به صراحت اعلام کرده اند که یکی از اهداف امضاء و اجرای برجام، تأثیرگذاری بر انتخاب مردم ایران است.

برخی ها می گویند که ما نباید خود را دست کم بگیریم و از دشمنان بترسیم. ما دیگر محکم شده ایم و دشمن نمی تواند به ما ضربه بزند. در پاسخ باید گفت که بحث نفوذ در جایی مصداق دارد که دشمن نمی تواند به صورت مستقیم ضربه بزند و تصمیم به خنجرزدن از پشت گرفته است. بحث نفوذ در دامنه ی استحکامات معنا می یابد. استحکام ما نباید ما را به سمت خوش خیالی سوق دهد. یک ساختمان هر اندازه هم که محکم باشد وقتی آب با ملایمت و نرمی به زیر ستون هایش نفوذ کرد نتیجه را همه می توانند پیش بینی کنند. آب خیلی نرم است و ساختمان هم محکم. اما این نرمی و این استحکام در تقابل و در تضاد یکدیگرند.
با یک تشبیه بیان می کنم. صدام یک لودر آمریکایی بود که از بیرون به تخریب ساختمان انقلاب اسلامی ایران مشغول شد و موفق نشد. غربی ها به ویژه آمریکا، انواع توطئه ها را اجرا نمودند و هزاران سنگ به پیکره و پنجره های این ساختمان پرتاب کردند. در نهایت همه استراتژی ها و تاکتیک با شکست مواجه شدند. در واقع استحکام این ساختمان، دشمنان را به اتخاذ تاکتیک نفوذ رسانیده تا خود را به فنداسیون ساختمان برسانند.
راهکارهای مقابله با جریان نفوذ
اولین راهکار مقابله، باور دشمنیِ دشمن است. برخی ها چنان تحت تأثیر اقدامات مخملینِ جنگ نرم و لبخندهای ملیحانه ی دشمن قرار گرفته اند که توطئه ی نفوذ دشمن را توهّم تلقی می کنند. سیاست اسکوئیز را غربی ها خوب می دانند و به دقت اجرا می کنند. این نوع سیاست می گوید که دشمنت را در آغوش بگیر و با نوازش و محبت، چنان محکم فشار بده که نَفَسش قطع بشود و بمیرد. آن وقت طرف مقابل تا لحظه مرگ، فکر می کند که شما در حال محبت کردن هستید.
دومین راهکار، حفظ وحدت حداکثری در بین مردم و مسئولین نظام است. براساس چنین الزامی بود که رهبر معظم انقلاب در اول سال به همدلی و همزبانی تأکید فرمودند. غربی ها از طول دادن مذاکرات هسته ای به دنبال چندین هدف بودند که یکی از آنها ایجاد شکاف و تفرقه در بین مردم و مسئولین کشورمان بود.
راهکار دیگر، جلوگیری از شرطی شدن جامعه ایران به اقدامات و حرکت های دشمنان است. رئیس جمهور و وزیر امور خارجه آمریکا به صراحت اعلام کرده اند که یکی از اهداف امضاء و اجرای برجام، تأثیرگذاری بر انتخاب مردم ایران است. تأثیرگذاری خارجی بر انتخابات داخلی، بدترین اتفاق برای نابودی استقلال یک ملت است. تذکر رهبر معظم انقلاب در مورد نفوذ در مراکز تصمیم گیری و تصمیم سازی نظام یعنی همین که نمایندگان مجلس، خود را مدیون دشمنان احساس کنند و به ادای دین بپردازند.
یکی دیگر از راهکارها، حفظ روحیه انقلابی، اعتماد به نفس مکتبی و خدمت جهادی به مردم است. تأکید روزافزون رهبری عزیز به اقتصاد مقاومتی، در واقع تأکید به استقلال طلبی، اتکا به توانایی های خودی، قطع امید از کرامات و الطاف دشمنان و اعتماد به توانایی های مردم ایران است. بارها تأکید کرده اند که یکی از بزرگترین و مهلک ترین ضربه ها به دشمنان، خدمت به ملت ایران است. این خدمت به مردم نیز با دیوانسالاریِ معلول و بی حال، قابل تحقق نیست بلکه روحیه ی انقلابی و جهادی لازم است. اینکه رهبر معظم انقلاب در اواخر شهریور امسال روی «صیرورت انقلاب» تأکید داشتند ارجاع مردم و مسئولین به انقلاب لحظه به لحظه و پویایی هرزمانی و هرمکانیِ مکتب اسلام است. انقلاب اسلامی، یک اتفاق مقطعی نیست بلکه هر لحظه در جریان است لذا در تمامی عرصه ها باید روحیه ی انقلابی و جهادی حاکم باشد.

منبع: سایت بصیرت

چه کسانی تاکنون برای نمایندگی مجلس خبرگان رهبری نام نویسی کرده‌اند+جدول
جدول اسامی افرادی که تاکنون برای نمایندگی در مجلس خبرگان به وزارت کشور و فرمانداری‌ها مراجعه و نام نویسی کرده‌اند.
خبرگزاری فارس: چه کسانی تاکنون برای نمایندگی مجلس خبرگان رهبری نام نویسی کرده‌اند+جدول

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری فارس، در این بسته خبری به طور روزانه از اسامی نامزدهای انتخابات پنجمین دوره مجلس خبرگان رهبری به تفکیک حوزه انتخابیه مطلع خواهید شد.

همچنین در این بسته خبری شما می‌توانید به جدول تعداد نمایندگان مجلس خبرگان رهبری و کلیات برنامه زمان‌بندی برگزاری انتخابات پنجمین دوره مجلس خبرگان رهبری تا روز اخذ رای دسترسی داشته باشید.

گفتنی است داوطلبان نمایندگی مجلس خبرگان رهبری شخصاً یا بوسیله نماینده خود که کتباً معرفی شده باشد می‌توانند تا پایان وقت اداری 16:30روز چهارشنبه مورخ 2 /10/ 94 جمعاً به مدت 7 روز به فرمانداری مرکز حوزه انتخابیه یا وزارت کشور مراجعه و با ارائه اصل شناسنامه عکس دار، چهارنسخه تصویر کلیه صفحات شناسنامه و دوازده قطعه عکس 4×6 ، ضمن تکمیل پرسشنامه اعلام داوطلبی نسبت به ثبت نام خود اقدام کنند.

اشتهار به دیانت و وثوق و شایستگی اخلاقی ، اجتهاد درحدی که قدرت استنباط بعض مسایل فقهی را داشته باشد و بتواند ولی فقیه واجد شرایط رهبری را تشخیص دهد، بینش سیاسی، اجتماعی و آشنایی با مسایل روز ، معتقد بودن به نظام جمهوری اسلامی ایران و نداشتن سوابق سوء سیاسی و اجتماعی از جمله شرایط داوطلبان انتخابات مجلس خبرگان رهبری به موجب ماده 3 قانون انتخابات مجلس خبرگان است.

طبق قانون، کسانی که داوطلب انتخابات مجلس خبرگان هستند ضرورت ندارد که ساکن یا متولد حوزه انتخابیه خود باشند. همچنین مرجع تشخیص دارابودن شرایط، فقهای شورای نگهبان قانون اساسی هستند اما کسانی که رهبر معظم انقلاب صریحاً یا ضمناً اجتهاد آنان را تأیید کرده باشند، از نظر علمی نیاز به تشخیص فقهای شورای نگهبان نخواهند داشت.

همچنین ثبت‌نام از داوطلبان انتخابات مجلس شورای اسلامی از 28 آذر آغاز و تا 4 دی ادامه خواهد داشت.

فعالیت هیات‌های اجرایی انتخابات مجلس خبرگان رهبری از 21 آذر آغاز شده و فعالیت هیأت‌های اجرایی انتخابات مجلس از 28 آذر آغاز می‌شود، هیات‌های اجرایی پس از پایان مهلت ثبت‌نام ظرف یک دوره زمانی 10 روزه صلاحیت داوطلبان را بر اساس استعلامات مراجع چهارگانه مجلس در قانون انجام می‌دهند.

پس از بررسی صلاحیت داوطلبان در هیات‌های اجرایی، بررسی صلاحیت داوطلبان در هیات‌های نظارت و پس از آن در شورای نگهبان انجام خواهد شد که این روند تا 5 اسفند ادامه خواهد یافت.

تعداد نمایندگان مجلس خبرگان 88 نفر و تعداد نمایندگان مجلس 290 نفر است.

گفتنی است انتخابات پنجمین دوره خبرگان رهبری و دهمین دوره مجلس شورای اسلامی به طور همزمان در هفتم اسفند ماه سال جاری برگزار می‌شود.

چه کسانی تاکنون برای نامزدی در مجلس خبرگان رهبری ثبت نام کردند

حوزه انتخابیه نام‌نام‌خانوادگی نماینده فعلی
آذربایجان شرقی محمدتقی پورمحمدی *
محمدرضا بهبودی یزدی
حسین ایمانی
سید باقر سیدی بنایی
محمد فیض سرابی
جواد حاجی‌زاده‌ کلجاهی
محمد رحمتی
علی ملکوتی
قادرفاضلی
محمد فیضی *
مجید رنجبری‌دوست خلجان
صفرعلی مهدوان
رحمان یوسف‌پور
علی‌اصغر راغبی
محمد تقی اکبر نژاد
بهروز شامی‌زاده
رضا پور صدفی

آذربایجان غربی سیدمحسن موسوی تبریزی
عسکر دیرباز *
سید میر علی اکبر قرشی *
محمدحسین باقری
سید ابوالحسن نواب
صادق محقق حضرتی
ماموستا خلیفه‌زداه
ماموستا امیرخالدی
ابوبکر سلیمانی

اردبیل سید ابراهیم سید حاتمی *
سید فخرالدین موسوی
سیدحسن عاملی کلخوران *
سید حسن عاملی *
اصفهان حبیب‌الله احمدی
محمد عمومی
محمدتقی رهبر
محمدحسین حقیقی‌ نجف‌آبادی
محمدرضا کدخدائی طوقچی
افسانه خدارحمی یلداجی
حسن مفرح‌زاده‌ابوزیدآبادی
احسان امین‌فر
سید محمد علی فقیهی
عبدالمحمود عبدالهی *
حسن جعفری
عبدالنبی نمازی *
مرتضی مقتدایی *

عبدالحسین مرادی

البرز سید محمدمیرحسینی نیری
مسلم عزیزی
صادق رزاقی
محمد حسین میرحسینی‌میری
عادل جنود
سید جعفر مصطفوی

ایلام سید محسن سعیدی گلپایگانی
رحیم محمدی
جمیل فتاحی

بوشهر سید هاشم حسینی بوشهری *
حسین اجرایی
غلامعلی صفایی

محمدباقر عباسی سلمی
تهران سید مهدی دریاباری
سیدرضا ربیعی
ذکرالله اوحدی
عصمت سوادی
سیدمجتبی آیت‌اللهی
محمود امجد
سید حسن خمینی
حسین فریدونی ممان
یحیی صالح نیا
محسن غرویان

سیدمحمود علوی *
محمد علی تسخیری
محمد حسن زالی
سیدحسن موسوی بجنوردی
محمد ابوالقاسمی
سید ابوالفضل میرمحمدی *
ابراهیم امینی
بهرام شجاعی
محمد موسوی‌ بجنوردی
حسین شاهرودی
میرمحمدتاج‌الدینی راهبری
محمد باقر عباسی سملی
علی مومن
سید محسن محمودی
حسین رحیمیان
محمد محمدی ری شهری
محمد غرضی
احمد جنتی *
محمدرضا عزیزاللهی
محسن برهانی
بابک محضری
اسکندر زبردست
سعید یزدان‌پرست
محمد غیاثی
روح الله قرهی
رضا فردی‌پور

محمد امامی کاشانی *
سید رضا تقوی
مرتضی آقاتهرانی

سیدمحمدعلی امین
اکبر هاشمی رفسنجانی *
محمد تقی مصباح یزدی *
محسن قمی *
محمد رضا عباسی‌فر
هاشم حمیدی
سعید صدوقی مازندرانی
سیدجمال‌ادین دین‌پرور
مصطفی صدوقی
محمدرضا ناصری
محی الدین حائری شیرازی *
محمدعلی موحدی کرمانی *
سیدرضا برقعی
حسن روحانی *
عباسعلی اختری
چهارمحال‌وبختیاری علیرضا اسلامیان *
سیدعبدالله جعفری
محمدرضا نورمحمدی نجف‌آبادی

علیرضا حسینیان
اسماعیل رئیسی
ابراهیم امینی *
خراسان جنوبی سید ابراهیم رئیسی *
علی رضایی
خراسان رضوی سید محمد سعیدی
محمد مشکینی
سید محمد جواد سعیدی گلپایگانی
سید حسن ضیائی
سید محمود هاشمی شاهرودی *
حسن عالمی *
سیداحمد علم‌الهدی *
حسن نوروزی
حسن خراسانی
اصغر باغانی
محمد مشکی‌ قندشتنی
محمد فردوسی‌پور

خراسان شمالی حبیب‌الله مهمان نواز *
خوزستان عبدالکریم فرحانی
سید علی شفیعی *
سیدابوالحسن حسن‌زاده
محسن حیدری *
سیدمحمدعلی‌موسوی‌جزایری *
عباس کعبی *
علی فلاحیان *
محمدحسین خلیلی

*
زنجان محمدتقی واعظی *
مسعود کابلی

محمد مسعود عباسی
سمنان سید محمد شاهچراغی *
مومن *
حسین صدرالهی
مرتضی مداح
علیرضا صابریان
سیستان‌وبلوچستان مولوی عبدالستار حسین زهی
واحدبخش شنبه‌زهی
عباسعلی سلیمانی *

عبدالحلیم قاضی
عبدالله ریگی
مولوی‌نذیر احمد سلامی *
رضا حسینی

فارس سید حسن موسوی
عبدالمجید قائدی
احمد بهشتی *
علی‌اکبر زمردین
سید حسن موسوی
خیر‌الله رمضانی
سید رسول حسینی
اسدالله ایمانی *
هدایت‌الله فقیه
جواد راثی
محمد حسین ابراهیمی

غلامعلی صفایی بوشهری *

سید علی‌محمد دستغیب *
قزوین علی اسلامی *
مجید تلخابی
محمود رجبی
عبدالکریم عابدینی
علی شیخ محمدی
محمد تاکندی
قم
سید محمد سجادی
محمدحسین رضوانی
محمد مومن *
محمدتقی سهرابی‌فر
عباس خاک‌آجی بوزایه
یوسف‌علی تیموری یانسری
محمد دانش‌زاده مومن
علی مومن‌پور
احمد بهشتی
محمدجواد انواری
اسمعیل نوری
سیدمحمد سجادی عطاآبادی
سیدمحمدعلی یثربی
علی کاظمی
جعفر هدائی
محمد لطیفی پاکده
سعید روحانی

کردستان جبرئیل خانه‌بگی
ماموستا خدایی
ماموستا اقبال بهمنی
عبدالسلام کریمی
احمد سجادی
ماموستا مصطفی شیرزادی

کرمان امان‌الله علیمرادی
محمد تاج‌الدینی
سید احمد موسوی قمی
محمد بهرامی خوش‌کار *
محمد جواد حجتی کرمانی
سید احمد خاتمی *
علی عارفی
کرمانشاه ذکرالله احمدی
محمود محمدی عراقی
علیرضا مستشاری
حسین پارسا
حسن ممدوحی *
سیدامیر محمدی‌پور
کهگیلویه‌وبویر احمد —
گلستان عبدالهادی مرتضوی شاهرودی *
سید کاظم نورمفیدی *
نورمحمد احمر
عبدالجواد ابراهیمی‌فر
ابراهیم تیلگر
عباس گنجعلی
حبیب‌الله قدمی
گیلان علی شایان
مهدی هادی
سید محسن محمودی
محمد علی فیض
علیرضا فلاحت‌منش
فرامرز مباشر امینی
مهدی برناس
سید‌علی میرحسینی اشکوری
رسول فلاحتی

لرستان سید علی محمد یثربی
سید مجتبی طاهری
احمد مبلغی
محمدرضا عباسی‌فرد
حسین فلاحی
جبرائیل خانه‌بگی
سید علی طاهری خرم‌آبادی
مازندران محمدحسن گلی شیردار
سید صادق پیش‌نمازی
سیف مازندرانی
احمد باقریان فرح‌آبادی
صادق آملی لاریجانی
علی‌اکبر سیفی کناری
نورالله طبرسی *
سید رحیم توکل
مرکزی مهدی رفیعی‌پور
کاظم سپاسی آشتیانی
احمد مومن
محسن محمدی عراقی
هرمزگان قنبر درویشی
سید محمد علی معصومی

همدان علی رازینی *
محمد محمدی قائنی
مجید گوهردشت رفعت
یزد ابوالقاسم وافی *

جدول تعداد نمایندگان مجلس خبرگان رهبری

ردیف

نام استان تعداد نماینده ردیف نام استان تعداد نماینده
به عدد به حروف به عدد به حروف
1 آذربایجان شرقی 5 پنج 17 فارس 5 پنج
2 آذربایجان غربی 3 سه 18 قزوین 2 دو
3 البرز 2 دو 19 قم 1 یک
4 اردبیل 2 دو 20 کردستان 2 دو
5 اصفهان 5 پنج 21 کرمان 3 سه
6 ایلام 1 یک 22 کرمانشاه 2 دو
7 بوشهر 1 یک 23 کهگیلویه و بویراحمد 1 یک
8 تهران 16 شانزده 24 گلستان 2 دو
9 چهارمحال بختیاری 1 یک 25 گیلان 4 چهار
10 خراسان جنوبی 1 یک 26 لرستان 2 دو
11 خراسان رضوی 6 شش 27 مازندران 4 چهار
12 خراسان شمالی 1 یک 28 مرکزی 2 دو
13 خوزستان 6 شش 29 هرمزگان 1 یک
14 زنجان 1 یک 30 همدان 2 دو
15 سمنان 1 یک 31 یزد 1 یک
16 سیستان و بلوچستان 2 دو ـ ـ ـ

جدول کامل زمان بندی انتخابات خبرگان در سال 94

شرح برنامه استندات قانونی اقدام‌کننده مهلت اجرا تاریخ اجرا
دستور شروع انتخابات ماده 28 آئین‌نامه وزارت کشور 1 روز 94/9/20
انتشار آگهی حاوی تاریخ شروع ومحل ثبت‌نام و شرایط آن تبصره 2 ماده 12 آئین‌نامه فرمانداری مرکز حوزه‌های انتخابیه(مرکز استان) حداقل 5 روز قبل از تاریخ شروع ثبت‌نام 94/9/21 و قبل از آن
تشکیل هیأت‌های اجرایی ماده 28 و 32و36 آئین‌نامه فرمانداری‌ها و بخشداری‌ها 5 روز 94/9/21 الی94/9/25
ثبت‌نام از داوطلبان ماده 13 آئین‌نامه و تبصره 1 فرمانداری و مرکز استان و وزارت کشور 7 روز 94/9/26الی94/10/2
ارسال مدارک داوطلبان از فرمانداری‌های مرکز حوزه انتخابیه به وزارت کشور ماده 14 آئین‌نامه فرمانداری مرکز استان 1 روز 94/10/3
ارسال دو نسخه از مدارک مربوط به ثبت‌نام داوطلبان به هیأت مرکزی نظارت ماده 15 آئین‌نامه وزارت کشور 3 روز 94/10/6 الی 94/11/5
ارسال فتوکپی شناسنامه واصل پرسشنامه همراه با اظهارنظر به شورای نگهبان ماده 15 آئین‌نامه هیأت مرکزی نظارت 3 روز همان بالایی
رسیدگی به صلاحیت داوطلبان ماده 16 آئین‌نامه شورای نگهبان 30 روز 94/10/6الی 94/11/5
اعلام نظر شورای نگهبان درباره صلاحیت داوطلبان به وزارت کشور ماده 16 آئین‌نامه هیأت مرکزی نظارت همان همان
ابلاغ مراتب رد صلاحیت به داوطلبان ذیربط تبصره 1 ماده 16 آئین‌نامه وزارت کشور یا فرمانداری‌های مرکز حوزه انتخابیه 2 روز 94/11/6الی94/11/7
دریافت تقاضای رسیدگی مجدد از داوطلبان رد صلاحیت‌شده معترض تبصره 2 ماده 16 آئین‌نامه شورای نگهبان 3 روز 94/11/8الی94/11/10
رسیدگی به تقاضای رسیدیگ مجدد داوطلبان رد صلاحیت‌شده معترض و بررسی مجدد صلاحیت آنها (و اعلام نتیجه به طور کتبی به وزارت کشور) تبصره 3 ماده 16 آئین‌نامه فقهای شورای نگهبان و (هیأت مرکزی نظارت) 10 روز 94/11/11الی94/11/20
اعلام عمومی اسامی کلیه داوطلبان تائید شده هر استان و انتشار آگهی اسامی نامزدهای انتخاباتی مواد 17 و 18 آئین‌نامه وزارت کشور و فرمانداری مرکز حوزه انتخابیه 1 روز 94/11/21
انصراف نامزدهای انتخاباتی به صورت کتبی تبصره 2 ماده 22 آئین‌نامه نامزدهای انتخابات حداقل 72 ساعت قبل از شروع اخذ رای 94/11/21 الی94/12/6
جابجایی احتمالی نامزدهای تائید صلاحیت‌ شده تبصره ماده 3 آئین‌نامه نامزدهای انتخابات ظرف 48 ساعت 94/11/21الی94/11/23
تبلیغات انتخاباتی نامزدها ماده 23 آئین‌نامه نامزدهای انتخابات 14 روز 94/11/22 الی 94/12/5
ممنوعیت تبلیغات نامزدهای انتخاباتی ماده 22 آئین‌نامه نامزدهای انتخابات 1 روز 94/12/6
اخذ رای از واجدین شرایط در استان‌های مربوط ماده 8 آئین‌نامه عوامل اجرایی و نظارت 1 روز 94/12/7
جمع مدت (بدون احتساب ردیفهای 1، 2، 14، 15) 77 روز 94/9/20 الی94/12/7
انتهای پیام/

شکست بی‌سر و صدای دیپلماسی فرهنگی دولت/ شیطنت عربستان اجلاس وزرای فرهنگ اسلامی را از ایران گرفت!
آیسسکو برگزاری اجلاس وزرای فرهنگ کشورهای اسلامی که قرار بود سال ۲۰۱۷ در مشهد برگزار شود را در سایه سکوت خبری مسئولان فرهنگی، از ایران پس گرفت؛ اقدامی که ردپای عربستان در آن به خوبی مشهود است.
خبرگزاری فارس: شکست بی‌سر و صدای دیپلماسی فرهنگی دولت/ شیطنت عربستان اجلاس وزرای فرهنگ اسلامی را از ایران گرفت!

خبرگزاری فارس، امیر توانا _ رئیس دولتی که روزی با حرارت بالایی از قدرت دیپلماسی در دولتش حرف می زد و معتقد بود که دولتش با قدرت دیپلماسی، روابط ایران با کشورها و سازمان های بین‌المللی را بهبود می‌بخشد؛ این روزها حتی امتیاز برگزاری اجلاس‌های بین المللی را نیز از دست داده است.

«مشهد 2017»، این عنوان سالی است که مشهد مقدس از سوی آیسسکو (سازمان اسلامی، آموزشی، علمی و فرهنگی) به عنوان یکی از پایتخت های فرهنگ اسلامی انتخاب شده و باید میزبان یک گردهمایی فرهنگی بزرگ باشد؛ موضوعی که قرار بود با حضور وزرای فرهنگ کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی به جدی‌ترین رویداد فرهنگی این شهر مهم تبدیل شود.

اما همه چیز با یک خبر کوتاه تمام شد :«آیسسکو میزبانی اجلاس وزرای فرهنگ کشورهای اسلامی را از ایران پس گرفت و به این میزبانی را به شهر سنار سودان سپرد»؛ این یعنی مهم ترین بخش برنامه های تدارک دیده شده برای مشهد 2017 برگزار نخواهد شد.

وزرات ارشاد اما تنها ترجیح داد در برابر این اقدام آیسسکو که رد پای عربستان در آن به خوبی نمایان بود، سکوت کند و برنامه های مشهد 2017 را با قلم گرفتن برگزاری اجلاس وزاری فرهنگ از لیست برنامه ها، ادامه دهد.

رئیس جمهور نیز در سفر اخیر خود به مشهد مقدس از فرصت مهمی که «پایتختی فرهنگی مشهد» در اختیار ایران قرار می دهد، سخن گفت؛ فرصتی که با حذف برگزاری اجلاس وزرای فرهنگ کشورهای اسلامی از آن، چندان قابل توجه نیست.

اما ماجرای انتخاب مشهد مقدس به عنوان یکی از پایتخت های فرهنگی جهان اسلام تا پس گرفتن میزبانی اجلاس وزرا از این شهر، ابعاد بیشتری دارد؛ ابعادی که با بررسی بیشتر آن می توان به نکات قابل تاملی رسید.

رویدادی که قرار بود مشهد را متحول کند

معرفی پایتخت های فرهنگ اسلامی یکی از برنامه های آیسسکو است و این سازمان اسلامی در اجلاس سال 2010 خود برای پایتختی کشورهای اسلامی از سال 2014 تا 2024 تصمیم گیری کرد؛ بر اساس تصمیم آیسسکو مقرر شد در سال٢٠١٧، مشهد عنوان‌دار پایتخت فرهنگ اسلامی در میان کشورهای آسیایی غیر‌عرب‌زبان، سنار(سودان) و عمان (اردن) به‌طور مشترک پایتخت فرهنگی کشورهای عرب و در میان کشورهای آفریقایی نیز کاپالا (اوگاندا) باشند.

با اعلام خبر مصوبه آیسسکو درباره پایتختی مشهد مقدس در سال 2017، برخی مسئولان سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (وابسته به وزارت ارشاد) به این فکر افتادند که در اجلاس بعدی آیسسکو پیشنهاد دهند که مشهد به عنوان یک کلان شهر مذهبی مهم، میزبان اجلاس وزرای فرهنگ کشورهای اسلامی شود.

این پیشنهاد در نهایت در اجلاس آیسسکو در الجزایر که در اواخر سال 1390 برگزار شد، رای آورد و ضمن آنکه خبرش در سایت رسمی دفتر آیسسکو در ایران درج شد، دهشیری معاون پژوهشی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی نیز آن را تائید و تاکید کرد که مشهد در سال 2017 ضمن پایتختی فرهنگ اسلامی میزبان اجلاس وزاری فرهنگ کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی هم خواهد بود.

با آغاز دولت یازدهم و 4 سال مانده به برگزاری بزرگترین رویداد فرهنگی کشور در مشهد مقدس، مسئولان دولتی و استانی به فکر آماده سازی بخش های مختلف این شهر، برای میزبانی از رویداد مشهد 2017 و وزاری فرهنگ کشورهای اسلامی بودند.

این تلاش برای آماده سازی مشهد برای اجلاس وزرای فرهنگ کشور های اسلامی در سال 2017 به خوبی در ادبیات و گفتارهای مسئولین استان خراسان رضوی مشهود بود؛ درخواست برای بودجه های لازم در جهت بهبود وضعیت ظاهری مشهد و برگزاری برنامه های مرتبط، حکایت از تلاش برای آماده سازی این شهر برای سال 2017 داشت.

سید صولت مرتضوی شهردار مشهد تیرماه سال جاری با تاکید بر برنامه ریزی‌های صورت گرفته برای «مشهد 2017»، تصریح کرد: «کمتر از دو سال دیگر 52 وزیر ارشاد کشورهای اسلامی به مشهد می‌آیند و اگر برنامه‌های ما با کیفیت باشد آنها هم استقبال می‌کنند و باید گفتمان اهل بیت عصمت و طهارت(ع) را معرفی کنیم.»

این برنامه ریزی‌ها حتی به وزارتخانه های دیگر نیز تسری پیدا کرد؛ آخوندی وزیر راه و شهرداری با اشاره به پایتختی فرهنگی مشهد در سال 2017 از برنامه‌های این وزارتخانه برای بهبود وضعیت راه‌های ارتباطی مشهد گفت و نصرالله جهانگرد معاون وزیر ارتباطات نیز از برنامه وزارتخانه متبوعش برای ایجاد پایگاه اطلاع رسانی مشهد 2017 خبر داد.

همه این برنامه ریزی‌ها نیازمند تصویب بودجه های مستقیم و غیر مستقیم بود و مسئولان شهری و استانی تاکید داشتند که بودجه های مورد نیاز برای «مشهد 2017» هرچه سریع تر باشد در اختیار استان خراسان رضوی قرار گیرد؛ اما مسئولان شهری مشهد و استان خراسان رضوی از اتفاقی که چند هفته قبل در اجلاس آخر آیسسکو افتاده بود بی خبر بودند.

مشهد 2017؛ وقتی ضعف دیپلماسی به فرهنگ می رسد!

خبر برای مسئولانی که از دو سال پیش در حال برنامه ریزی برای مشهد 2017 و میزبانی اجلاس وزرای فرهنگ کشورهای اسلامی بودند، تعجب برانگیز بود؛ «اجلاس آیسسکو در سال 2017 در سنار سودان برگزار می شود نه مشهد!»

ظاهرا علی جنتی وزیر ارشاد اولین بار این خبر را 30 آبان در جلسه شورای عالی سیاست گذاری پایتخت فرهنگ اسلامی به مسئولان برگزاری و مدیران استانی خراسان رضوی داده بود ولی در آن زمان این خبر وزیر ارشاد به صورت جدی رسانه‌ای نشد.

اواسط آذرماه اما حواشی این اقدام آیسسکو بیشتر رسانه‌ای شد؛ این خبر حتی برای تعدادی از نمایندگان مشهد در مجلس شورای اسلامی نیز تازگی داشت و آنها تقریبا یک ماه پس از لغو این میزبانی از آن با خبر شدند.

نمایندگان مشهد با انتقاد از ضعف دیپلماسی فرهنگی دولت و از دست دادن میزبانی اجلاس وزرای ارشاد کشورهای اسلامی در سال 2017 در تذکری کتبی به رئیس جمهور، خواستار پیگیری این مساله از سوی روحانی شدند.

نکته قابل تامل این است که مسئولان اجرایی استان خراسان رضوی تا یک ماه قبل در حال برنامه‌ریزی برای برگزاری اجلاس وزرای فرهنگ کشورهای اسلامی بودند و تا روز برگزاری جلسه با وزیر ارشاد از لغو برگزاری آن در مشهد بی خبر بودند.

علیرضا رشیدیان استاندار خراسان رضوی در گفت و گو با فارس تصریح می کند که «در جلسه [شورای عالی سیاست گذاری پایتخت فرهنگی] با وزیر ارشاد متوجه عدم برگزاری این اجلاس در مشهد شدیم»

رشیدیان می گوید که «حداقل تصور ما تا قبل از آن جلسه با وزیر ارشاد این بود که اجلاس وزرای فرهنگ کشورهای اسلامی در مشهد برگزار می شود و ما حتی پیش بینی مکان و موارد دیگر را نیز کرده بودیم.»

استاندار خراسان رضوی با بیان اینکه برای شخص من روشن نشد که آیا تصمیم آیسسکو قطعی بوده یا جای اعتراض دارد یا خیر، تصریح کرد: «در برنامه های اولیه ما نشست های مختلفی پیش بینی شده بود و در کنار آن برگزاری اجلاس وزرا نیز در پیش بینی های ما بود که وزیر اعلام کردند در شهر سنار سودان برگزار خواهد شد»

نکته قابل توجه این است که لغو برگزاری اجلاس وزرای فرهنگ در اجلاسیه مسقط آیسسکو در حضور وزیر فرهنگ و ارشاد کشورمان انجام شده است و جنتی به جای اعلام اعتراض جدی به این اقدام آیسسکو، ترجیح داد تا جایی که امکان دارد از رسانه ای شدن موضوع جلوگیری کند.

تکذیب عجیب آقای وزیر/ «برگزاری اجلاس شایعه بود!»

موضع وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در برابر خبر لغو شدن برگزاری اجلاس وزرای فرهنگ کشورهای اسلامی در مشهد برای افکار عمومی عجیب بود: «برگزاری اجلاس وزرای فرهنگ در مشهد 2017 شایعه‌ای است که از بیخ و بن غلط است.»

جنتی می گوید: «اینکه هر جا پایتخت فرهنگی باشد و اجلاس وزرای ارشاد هم برگزار شود یک شایعه غلط است و حرف درستی نیست.»

این اظهارات جنتی اما سوالات زیادی را ایجاد کرد؛ مهم‌ترین سوال افکار عمومی این بود که چگونه ممکن است مسئولان دولتی پس از 2 سال برنامه‌ریزی و شرکت در جلسات متعدد شورای عالی سیاست گذاری پایتخت فرهنگ اسلامی مشهد 2017، تازه متوجه شده باشند که برگزاری این اجلاس در مشهد از اساس کذب! است.

این اظهارات وزیر ارشاد در حالی صورت می گیرد که در اولین پاراگراف آیین‌نامه شورای عالی سیاست گذاری ملی و شورای برنامه‌ریزی هماهنگی استانی پایتخت فرهنگ اسلامی مشهد 2017، بر مقرر شدن برگزاری اجلاس وزرای فرهنگ کشورهای عضو «آیسسکو» در مشهد در سال 2017 مورد تاکید قرار گرفته است و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز رئیس این شورا محسوب می شود!

اظهارات وزیر ارشاد در حالی است که به گفته رضوی کیا مسئول روابط عمومی شهرداری مشهد، جنتی در اجلاس گذشته آیسسکو در مسقط به طور رسمی از وزرای فرهنگ کشورهای عضو برای شرکت در اجلاس سال 2017 دعوت کرده است.

باز هم عربستان و ضعف دیپلماسی دولت

درست سال گذشته در همین ایام زمزمه هایی درباره احتمال دخالت عربستان در تغییر محل برگزاری اجلاس وزرای فرهنگ کشورهای اسلامی به گوش می رسید و حتی برخی مسئولان مشهد در این‌باره ابراز نگرانی کرده بودند.

این دغدغه زمانی جدی تر می شد که دبیرکل آیسسکو نیز یک تبعه عربستان به نام عبدالعزیز بن عثمان التویجری است که شدیدا تحت تاثیر سیاست های دولت عربستان عمل می کند.

در نهایت این نگرانی ها به واقعیت تبدیل شد و در اجلاس آخر آیسسکو میزبانی اجلاس وزرای فرهنگ کشورهای اسلامی از ایران گرفته شد و به سنار (شهری کوچک در سودان) سپرده شد؛ اقدامی که تقریبا برگزاری برنامه های «مشهد 2017» را برای گسترش فرهنگ غنی ایرانی _ اسلامی بی فایده و با نگاهی خوشبینانه کم فایده کرد.

در این میان برخی معتقدند ضعف دیپلماسی دولت یازدهم با لغو برگزاری اجلاس وزرای فرهنگ اسلامی در مشهد به عرصه فرهنگ نیز رسیده است و دولت حتی نمی تواند از حق خود در برگزاری اجلاس های بین المللی دفاع کند.

این روزها کسانی که هنوز وعده های رئیس جمهور و دولتمردان درباره بهبود رابطه با کشورهای منطقه به ویژه عربستان را به یاد دارند، از خود سوال می کنند که آیا «سلب امتیاز برگزاری اجلاس وزرای فرهنگ کشورهای اسلامی از ایران» نیز مانند جزئی از روند بهبود روابط با کشورهای منطقه است؟

انتهای پیام/

http://fna.ir/H9Y3NY

تقوی در تذکر شفاهی:
برجام تصویب شد پس چرا اوضاع اقتصادی بهتر نمی‌شود/ دولت اگر شجاعت دارد یارانه ثروتمندان را قطع کند
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی گفت: قرار بود مشکلات مردم ۱۰۰ روزه حل شود اما اکنون ۲ سال گذشته و هنوز مشکلات پابرجاست.
خبرگزاری فارس: برجام تصویب شد پس چرا اوضاع اقتصادی بهتر نمی‌شود/ دولت اگر شجاعت دارد یارانه ثروتمندان را قطع کند

به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس، سید حسین نقوی حسینی نماینده مردم ورامین و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در نشست علنی امروز سه شنبه پارلمان طی تذکر شفاهی از تاخیر در پرداخت یارانه‌های مردم انتقاد کرد و گفت: برخی مواقع از دولتمردان می‌شنویم که شاید دیگر نتوانند یارانه پرداخت کنند.

وی اضافه کرد: دولت اگر شجاعت دارد یارانه ثروتمندان را قطع کند زیرا یارانه برای فقرا و نیازمندان است.

نماینده مردم ورامین در مجلس با اشاره به وضعیت رکود در کشور گفت: درحالی که در شرایط رکود هستیم آقای رئیس جمهور می‌گوید از رکود خارج شدیم اما در همین حال، بسته خروج از رکود را نیز ارائه می‌کند.

نقوی حسینی ادامه داد: مردم در شرایط فعلی دچار مشکل اقتصادی شده‌اند و دولت باید فکری به حال مردم کند؛ در شرایط فعلی چرا فشار مالیاتی به تولید کنندگان زیاد می‌شود اصلا تولیدی وجود ندارد که مالیات افزایش یابد.

وی با بیان اینکه قرار بود وضعیت اقتصاد 100 روزه درست شود، تصریح کرد: اکنون دو سال از ماجرا گذشته است اما مشکلات بیشتر شده و اگر ما دغدغه مردم را بیان کنیم می‌گویند اینها افراطی هستند.

نماینده مردم ورامین در مجلس اضافه کرد: امروز که دیگر برجام تصویب شده و بهانه‌ای وجود ندارد پس چرا اوضاع اقتصادی بهتر نمی‌شود؟
انتهای پیام/

رهبر معظم انقلاب در دومین نامه به جوانان در کشورهای غربی:

بنیانهای یک تعامل صحیح و شرافتمندانه را با جهان اسلام پی‌ریزی کنید (۱۳۹۴/۰۹/۰۸ - ۱۷:۳۳)
حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در نامه‌ای به عموم جوانان کشورهای غربی، حوادث تلخ تروریستی فرانسه را زمینه‌ای برای همفکری خواندند و با بر شمردن نمونه‌های دردناکی از «آثار تروریسم مورد حمایت برخی قدرتهای بزرگ در دنیای اسلام، پشتیبانی از تروریسم دولتی اسرائیل و لشکرکشی‌های خسارت‌آفرین سالهای اخیر به دنیای اسلام»، خطاب به جوانان خاطرنشان کردند: من از شما جوانان میخواهم که بر مبنای یک شناخت درست و با ژرف‌بینی و استفاده از تجربه‌های ناگوار، بنیانهای یک تعامل صحیح و شرافتمندانه را با جهان اسلام پی‌ریزی کنید.

متن نامه رهبر انقلاب اسلامی به این شرح است:

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم

به عموم جوانان در کشورهای غربی‌
حوادث تلخی که تروریسم کور در فرانسه رقم زد، بار دیگر مرا به گفتگو با شما جوانان برانگیخت. برای من تأسّف‌بار است که چنین رویدادهایی بستر سخن را بسازد، امّا واقعیّت این است که اگر مسائل دردناک، زمینه‌ای برای چاره‌اندیشی و محملی برای همفکری فراهم نکند، خسارت دوچندان خواهد شد. رنج هر انسانی در هر نقطه از جهان، به‌خودی‌خود برای همنوعان اندوه‌بار است. منظره‌ی کودکی که در برابر دیدگان عزیزانش جان میدهد، مادری که شادی خانواده‌اش به عزا مبدّل میشود، شوهری که پیکر بی‌جان همسرش را شتابان به سویی میبرد، و یا تماشاگری که نمیداند تا لحظاتی دیگر آخرین پرده‌ی نمایش زندگی را خواهد دید، مناظری نیست که عواطف و احساسات انسانی را برنینگیزد. هرکس که از محبّت و انسانیّت بهره‌ای برده باشد، از دیدن این صحنه‌ها متأثّر و متألّم میشود؛ چه در فرانسه رخ دهد، چه در فلسطین و عراق و لبنان و سوریه. قطعاً یک‌ونیم میلیارد مسلمان همین احساس را دارند و از عاملان و مسبّبان این فجایع، منزجر و بیزارند. امّا مسئله این است که رنجهای امروز اگر مایه‌ی ساختن فردایی بهتر و ایمن‌تر نشود، فقط به خاطره‌هایی تلخ و بی‌ثمر فرو خواهد کاست. من ایمان دارم که تنها شما جوانهایید که با درس گرفتن از ناملایمات امروز، قادر خواهید بود راه‌هایی نو برای ساخت آینده بیابید و سدّ بیراهه‌هایی شوید که غرب را به نقطه‌ی کنونی رسانده است.

درست است که امروز تروریسم درد مشترک ما و شما است، امّا لازم است بدانید که ناامنی و اضطرابی که در حوادث اخیر تجربه کردید، با رنجی که مردم عراق، یمن، سوریه، و افغانستان طیّ سالهای متمادی تحمّل کرده‌اند دو تفاوت عمده دارد؛ نخست اینکه دنیای اسلام در ابعادی بمراتب وسیع‌تر، در حجمی انبوه‌تر و به مدّت بسیار طولانی‌تر قربانی وحشت‌افکنی و خشونت بوده است؛ و دوّم اینکه متأسّفانه این خشونتها همواره از طرف برخی از قدرتهای بزرگ به شیوه‌های گوناگون و به شکل مؤثّر حمایت شده است. امروز کمتر کسی از نقش ایالات متّحده‌ی آمریکا در ایجاد یا تقویت و تسلیح القاعده، طالبان و دنباله‌های شوم آنان بی‌اطّلاع است. در کنار این پشتیبانی مستقیم، حامیان آشکار و شناخته‌شده‌ی تروریسم تکفیری، علی‌رغم داشتن عقب‌مانده‌ترین نظامهای سیاسی، همواره در ردیف متّحدان غرب جای گرفته‌اند، و این در حالی است که پیشروترین و روشن‌ترین اندیشه‌های برخاسته از مردم‌سالاری‌های پویا در منطقه، بی‌رحمانه مورد سرکوب قرار گرفته است. برخورد دوگانه‌ی غرب با جنبش بیداری در جهان اسلام، نمونه‌ی گویایی از تضاد در سیاستهای غربی است.

چهره‌ی دیگر این تضاد، در پشتیبانی از تروریسم دولتی اسرائیل دیده میشود. مردم ستمدیده‌ی فلسطین بیش از شصت سال است که بدترین نوع تروریسم را تجربه میکنند. اگر مردم اروپا اکنون چند روزی در خانه‌های خود پناه میگیرند و از حضور در مجامع و مراکز پرجمعیّت پرهیز میکنند، یک خانواده‌ی فلسطینی ده‌ها سال است که حتّی در خانه‌ی خود از ماشین کشتار و تخریب رژیم صهیونیست در امان نیست. امروزه چه نوع خشونتی را میتوان از نظر شدّت قساوت با شهرک‌سازی‌های رژیم صهیونیست مقایسه کرد؟ این رژیم بدون اینکه هرگز به‌طور جدّی و مؤثّر مورد سرزنش متّحدان پرنفوذ خود و یا لااقل نهادهای بظاهر مستقلّ بین‌المللی قرار گیرد، هر روز خانه‌ی فلسطینیان را ویران و باغها و مزارعشان را نابود میکند، بی‌آنکه حتّی فرصت انتقال اسباب زندگی یا مجال جمع‌آوری محصول کشاورزی را به آنان بدهد؛ و همه‌ی اینها اغلب در برابر دیدگان وحشت‌زده و چشمان اشک‌بار زنان و کودکانی روی میدهد که شاهد ضرب و جرح اعضای خانواده‌ی خود و در مواردی انتقال آنها به شکنجه‌گاه‌های مخوفند. آیا در دنیای امروز، قساوت دیگری را در این حجم و ابعاد و با این تداوم زمانی می‌شناسید‌؟ به گلوله بستن بانویی در وسط خیابان فقط به جرم اعتراض به سربازِ تا دندان مسلّح، اگر تروریسم نیست پس چیست؟ این بربریّت چون توسّط نیروی نظامی یک دولت اشغالگر انجام میشود، نباید افراطی‌گری خوانده شود؟ یا شاید این تصاویر فقط به این علّت که شصت سال مکرّراً از صفحه‌ی تلویزیون‌ها دیده شده، دیگر نباید وجدان ما را تحریک کند.

لشکرکشی‌های سالهای اخیر به دنیای اسلام که خود قربانیان بی‌شماری داشت، نمونه‌ای دیگر از منطق متناقض غرب است. کشورهای مورد تهاجم، علاوه بر خسارتهای انسانی، زیرساخت‌های اقتصادی و صنعتی خود را از دست داده‌اند، حرکت آنها به سوی رشد و توسعه به توقّف یا کندی گراییده، و در مواردی ده‌ها سال به عقب برگشته‌اند؛ با وجود این، گستاخانه از آنان خواسته میشود که خود را ستمدیده ندانند. چگونه میتوان کشوری را به ویرانه تبدیل کرد و شهر و روستایش را به خاکستر نشاند، سپس به آنها گفت که لطفاً خود را ستمدیده ندانید! به جای دعوت به نفهمیدن و یا از یاد بردن فاجعه‌ها، آیا عذرخواهیِ صادقانه بهتر نیست؟ رنجی که در این سالها دنیای اسلام از دورویی و چهره‌آرایی مهاجمان کشیده است، کمتر از خسارتهای مادّی نیست.

جوانان عزیز! من امید دارم که شما در حال یا آینده، این ذهنیّت آلوده به تزویر را تغییر دهید؛ ذهنیّتی که هنرش پنهان کردن اهداف دور و آراستن اغراض موذیانه است. به نظر من نخستین مرحله در ایجاد امنیّت و آرامش، اصلاح این اندیشه‌ی خشونت‌زا است. تا زمانی که معیارهای دوگانه بر سیاست غرب مسلّط باشد، و تا وقتی که تروریسم در نگاه حامیان قدرتمندش به انواع خوب و بد تقسیم شود، و تا روزی که منافع دولتها بر ارزشهای انسانی و اخلاقی ترجیح داده شود، نباید ریشه‌های خشونت را در جای دیگر جستجو کرد.

متأسّفانه این ریشه‌ها طیّ سالیان متمادی، بتدریج در اعماق سیاستهای فرهنگی غرب نیز رسوخ کرده و یک هجوم نرم و خاموش را سامان داده است. بسیاری از کشورهای دنیا به فرهنگ بومی و ملّی خود افتخار میکنند، فرهنگهایی که در عین بالندگی و زایش، صدها سال جوامع بشری را بخوبی تغذیه کرده است؛ دنیای اسلام نیز از این امر مستثنا نبوده است. امّا در دوره‌ی معاصر، جهان غرب با بهره‌گیری از ابزارهای پیشرفته، بر شبیه‌سازی و همانندسازی فرهنگی جهان پافشاری میکند. من تحمیل فرهنگ غرب بر سایر ملّتها و کوچک شمردن فرهنگهای مستقل را یک خشونت خاموش و بسیار زیان‌بار تلقّی میکنم. تحقیر فرهنگهای غنی و اهانت به محترم‌ترین بخشهای آنها در حالی صورت میگیردکه فرهنگ جایگزین، به‌هیچ‌وجه از ظرفیّت جانشینی برخوردار نیست. به طور مثال، دو عنصر «پرخاشگری» و «بی‌بندوباری اخلاقی» که متأسّفانه به مؤلّفه‌های اصلی فرهنگ غربی تبدیل شده است، مقبولیّت و جایگاه آن را حتّی در خاستگاهش تنزّل داده است. اینک سؤال این است که اگر ما یک فرهنگ ستیزه‌جو، مبتذل و معناگریز را نخواهیم، گنهکاریم؟ اگر مانع سیل ویرانگری شویم که در قالب انواع محصولات شبه هنری به سوی جوانان ما روانه میشود، مقصّریم؟ من اهمّیّت و ارزش پیوندهای فرهنگی را انکار نمیکنم. این پیوندها هر گاه در شرایط طبیعی و با احترام به جامعه‌ی پذیرا صورت گرفته، رشد و بالندگی و غنا را به ارمغان آورده است. در مقابل، پیوندهای ناهمگون و تحمیلی، ناموفّق و خسارت‌بار بوده است. با کمال تأسّف باید بگویم که گروه‌های فرومایه‌ای مثل داعش، زاییده‌ی این‌گونه وصلتهای ناموفّق با فرهنگهای وارداتی است. اگر مشکل واقعاً عقیدتی بود، میبایست پیش از عصر استعمار نیز نظیر این پدیده‌ها در جهان اسلام مشاهده میشد، درحالی‌که تاریخ، خلاف آن را گواهی میدهد. مستندات مسلّم تاریخی بروشنی نشان میدهد که چگونه تلاقی استعمار با یک تفکّر افراطی و مطرود، آن‌هم در دل یک قبیله‌ی بدوی، بذر تندروی را در این منطقه کاشت. وگرنه چگونه ممکن است از یکی از اخلاقی‌ترین و انسانی‌ترین مکاتب دینی جهان که در متن بنیادینِ خود، گرفتن جان یک انسان را به مثابه‌ی کشتن همه‌ی بشریّت میداند، زباله‌ای مثل داعش بیرون بیاید؟

از طرف دیگر باید پرسید چرا کسانی که در اروپا متولّد شده‌اند و در همان محیط، پرورش فکری و روحی یافته‌اند، جذب این نوع گروه‌ها میشوند؟ آیا میتوان باور کرد که افراد با یکی دو سفر به مناطق جنگی، ناگهان آن‌قدر افراطی شوند که هم‌وطنان خود را گلوله‌باران کنند؟ قطعاً نباید تأثیر یک عمر تغذیه‌ی فرهنگی ناسالم در محیط آلوده و مولّد خشونت را فراموش کرد. باید در این زمینه تحلیلی جامع داشت، تحلیلی که آلودگی‌های پیدا و پنهان جامعه را بیابد. شاید نفرت عمیقی که طیّ سالهای شکوفایی صنعتی و اقتصادی، در اثر نابرابری‌ها و احیاناً تبعیض‌های قانونی و ساختاری در دل اقشاری از جوامع غربی کاشته شده، عقده‌هایی را ایجاد کرده که هر از چندی بیمارگونه به این صورت گشوده میشود.

به‌هرحال این شما هستید که باید لایه‌های ظاهری جامعه‌ی خود را بشکافید، گره‌ها و کینه‌ها را بیابید و بزدایید. شکافها را به جای تعمیق، باید ترمیم کرد. اشتباه بزرگ در مبارزه با تروریسم، واکنشهای عجولانه‌‌ای است که گسست‌های موجود را افزایش دهد. هر حرکت هیجانی و شتاب‌زده که جامعه‌ی مسلمان ساکن اروپا و آمریکا را که متشکّل از میلیون‌ها انسان فعّال و مسئولیّت‌پذیر است، در انزوا یا هراس و اضطراب قرار دهد و بیش از گذشته آنان را از حقوق اصلی‌شان محروم سازد و از صحنه‌ی اجتماع کنار گذارَد، نه تنها مشکل را حل نخواهد کرد بلکه فاصله‌ها را عمق، و کدورتها را وسعت خواهد داد. تدابیر سطحی و واکنشی ــ مخصوصاً اگر وجاهت قانونی بیابد ــ جز اینکه با افزایش قطب‌بندی‌های موجود، راه را بر بحرانهای آینده بگشاید، ثمر دیگری نخواهد داشت. طبق اخبار رسیده، در برخی از کشورهای اروپایی مقرّراتی وضع شده است که شهروندان را به جاسوسی علیه مسلمانان وامیدارد؛ این رفتارها ظالمانه است و همه میدانیم که ظلم، خواه‌ناخواه خاصیّت برگشت‌پذیری دارد. وانگهی مسلمانان، شایسته‌ی این ناسپاسی‌ها نیستند. دنیای باختر قرنها است که مسلمانان را بخوبی می‌شناسد؛ هم آن روز که غربیان در خاک اسلام میهمان شدند و به ثروت صاحبخانه چشم دوختند، و هم روز دیگر که میزبان بودند و از کار و فکر مسلمانان بهره جستند، اغلب جز مهربانی و شکیبایی ندیدند. بنابراین من از شما جوانان میخواهم که بر مبنای یک شناخت درست و با ژرف‌بینی و استفاده از تجربه‌های ناگوار، بنیانهای یک تعامل صحیح و شرافتمندانه را با جهان اسلام پی‌ریزی کنید. در این صورت، در آینده‌ای نه‌چندان دور خواهید دید بنایی که بر چنین شالوده‌ای استوار کرده‌اید، سایه‌ی اطمینان و اعتماد را بر سر معمارانش میگستراند، گرمای امنیّت و آرامش را به آنان هدیه میدهد، و فروغ امید به آینده‌ای روشن را بر صفحه‌ی گیتی میتاباند.

سیّدعلی خامنه‌ای
۸ آذر ۱۳۹۴

نخستین پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی خطاب به جوانان غربی بهمن ماه سال گذشته منتشر شده بود.

بیانیه نهایی

سرانجام پس از بیست و دو ماه مذاکره دولت روحانی، محمدجواد ظریف به همراه تیم مذاکره کننده ایرانی بعد از ۱۷ روزه مذاکره فشرده، سه‌شنبه ۱۴ ژوئیه (۲۳ تیرماه) در وین پایتخت اتریش موفق به دستیابی به یک توافق جامع و نهایی با گروه_۱+۵، بر سر آینده برنامه هسته‌ای ایران شدند. فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران در یک نشست رسمی در مقابل رسانه‌ها در وین با خواندن بیانیه‌ای به زبان انگلیسی و فارسی اعلام کردند که توافق نهایی در برنامه هسته‌ای ایران به دست آمده است.[۱۱]
امضاکنندگان

چین
جمهوری خلق چین
وانگ ئی، وزیر امور خارجه چین

فرانسه
فرانسه
لوران فابیوس، وزیر امور خارجه فرانسه

آلمان
آلمان
فرانک والتر اشتاین‌مایر, وزیر امور خارجه آلمان

اتحادیه اروپا
اتحادیه اروپا
فدریکا موگرینی، نماینده ارشد امور خارجه و سیاست‌ امنیتی اتحادیه اروپا

ایران
ایران
محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران

روسیه
روسیه
سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه

بریتانیا
بریتانیا
فیلیپ هموند، وزیر امور خارجه انگلیس

ایالات متحده آمریکا
ایالات متحده آمریکا
جان کری, وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا

وافق جامع و نهایی هسته‌ای وین با عنوان شناخته شده و رسمی برنامه جامع اقدام مشترک یا برجام[۲] (به انگلیسی: Joint Comprehensive Plan of Action) در راستای توافق جامع بر سر برنامه هسته‌ای ایران و بدنبال تفاهم هسته‌ای لوزان، در سه‌شنبه ۲۳ تیر ۱۳۹۴ (۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵) در وین اتریش بین ایران، اتحادیه اروپا و گروه ۱+۵ (شامل چین، فرانسه، روسیه، پادشاهی متحد بریتانیا، ایالات متحده امریکا و آلمان) منعقد شد.[۳]

مذاکرات رسمی برای طرح جامع اقدام مشترک دربارهٔ برنامه اتمی ایران با پذیرفتن توافق موقت ژنو بر روی برنامه هسته‌ای ایران در نوامبر ۲۰۱۳ شروع شد. به مدت ۲۰ ماه کشورها درگیر مذاکره بودند و در آوریل ۲۰۱۵ تفاهم هسته‌ای لوزان شکل گرفت.

تحت این توافق، ایران ذخایر اورانیم غنی شده متوسط خودش را پاکسازی خواهد کرد و ذخیره‌سازی اورانیوم با غنای کم را تا ۹۸ درصد قطع می‌کند، و تعداد سانتریفیوژها را حدود دوسوم و حداقل برای ۱۵ سال کاهش می‌دهد. برای ۱۵ سال بعد، ایران موافقت کرده است که اورانیوم را بیش از ۳٫۶۷درصد غنی‌سازی نکند یا هیچ تأسیسات غنی سازی اورانیوم جدید یا رآکتور آب‌سنگین جدیدی را نسازد. فعالیت‌های غنی سازی اورانیوم به مدت ۱۰ سال به یک تک ساختمان که از سنتریفیوج‌های نسل اول استفاده می‌کند محدود خواهد بود. دیگر تأسیسات نیز طبق پروتکل الحاقی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای اجتناب از خطرهای تکثیر سلاح‌های اتمی تبدیل خواهند شد. برای نظارت و تأیید اجرای توافق نامه توسط ایران، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) به تمام تأسیسات اتمی ایران دسترسی منظم خواهد داشت. در نتیجه این توافقنامه که تاییدیه پایدار متعهدین آن را به همراه دارد، ایران از تحریم‌های شورای امنیت ملل متحد، اتحادیه اروپا و ایالات متحده بیرون خواهد آمد.

این دور از مذاکرات برنامه هسته‌ای ایران و گروه ۵+۱ از ظهر روز شنبه ۲۷ ژوئن ۲۰۱۵، در هتل کوبورگ در شهر وین اتریش با حضور جان کری، وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا و محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران و هیئت‌های کارشناسی دو طرف آغاز شد.[۴] ضرب الاجل تعیین‌شده برای این مذاکرات، روز سی‌ام ژوئن تعیین شده بود که سه‌بار به ترتیب تا سوم، دهم و سیزدهم ژوئیه تمدید گردید.

كشور سوريه كه پس از وقوع انقلاب اسلامي ايران عليرغم برخوردهاي مداخله جويانه ديگر كشورهاي عربي در برخورد ايران با آمريكا و رژيم صهيونيستي روندي موافق با جمهوري اسلامي را در پيش گرفته بود، طي هفته‌هاي اخير درگير تحولاتي شده است كه گفته مي‌شود توطئه‌اي از سوي آل سعود و آمريكا و رژيم صهيونيستي است.
تحولاتي كه در سوريه در گرفته است، با تحليل‌هاي متفاوتي روبروست؛ اگرچه در بين اين تحليل‌ها نمي‌توان مطالبات مردم سوريه را امري واهي خواند و اعتراضات اخير را يكسره به پاي توطئه‌هاي آمريكا و رژيم صهيونيستي ريخت اما بدون شك اين موضوع قابل انكار نيست كه به دليل مواضعي كه طي سال‌هاي اخير مقامات سوري در برخورد با رژيم صهيونيستي و ايالات متحده آمريكا – بر خلاف تمام كشورهاي ديگر عرب زبان – داشته‌اند بر تشديد اين تحولات تاثيرگذار بوده است.
در رويكردي كه آمريكا و رژيم صهيونيستي را در اتفاقات اخير سوريه دخيل مي‌داند معتقد است از آنجایی که آمریکا و رژيم صهيونيستي، پایگاه و موقعیت خود را در مصر از دست داده‌اند در تلاشند با توجه به موقعیت و جایگاه سوریه در جبهه مقاومت،اوضاع این کشور را ناآرام و به نوعی مسیر بازی را به نفع اسراییل در دست گیرند.
به عقيده كارشناسان بين‌المللي و منطقه‌اي با توجه به اینکه بنیان تحولات سوریه تفاوتی با تحولات مصر و بحرین و… ندارد، فقط در مورد سوریه باید به 2 نکته توجه داشت که این دو نکته ممکن است مسیر تحولات در سوریه را دچار دگرگونی‌هایي از نوعي ديگر کند.
در اين رابطه اختلافات فرقه‌ای اولين موضوعي است كه از بدو روی کار آمدن خاندان‌های علوی در سوریه میان آنان و اکثریت معترض سنی و جود داشته و همه تلاش‌های حکومت سوریه به ویژه تلاش‌های اسد پدر و پسر این مساله را به طور کامل زایل نکرده و حداکثر آن را به آتش زیر خاکستر تبدیل کرده بود. در شرایط فعلی امکان شعله ور شدن این تنازعات طائفی و فرقه‌ای با توجه به زمینه آماده منطقه بسیار محتمل است.
موضوع دوم اینکه سوریه بدون تردید در خط مقدم مقاومت در برابر رژیم صهیونیستی قرار دارد، موضوعي كه طي سال‌هاي گذشته به واسطه حضور مصر در حمايت تمام قد از رژيم نامشروع صهيونيستي و امضاي قرارداد كمپ ديويد بين مبارك و سران صهيونيستي كه امنيت اين رژيم نامشروع را تامين مي‌كرده است،چندان مورد توجه قرار نگرفته بود؛ استعفاي مبارك از رياست جمهوري مصر و اعتراض مردم اين كشور به حمايت‌هاي بي دريغ وي از رژيم صهيونيستي نگراني‌هايي را بين مقامات آمريكايي و صهيونيستي ايجاد كرده است كه در تقابل با اين موضوع و با حمايت از اعتراضات مردم سوريه نشان از آن دارد كه آنها قصد دارند كمبودهاي جبهه مصر را در سوريه جبران كنند؛ مقایسه نوع پوشش رسانه‌ای تحولات سوریه در مقایسه با بحرین در رسانه‌های وابسته به رژيم صهيونيستي و حامیانش خود بيانگر اين حقيقت است.
سياست روز با تعدادي از تحليل‌گران مسائل سياسي منطقه درباره آينده سياسي كشور سوريه گفت‌وگو كرده است كه در ذيل مي‌آيد.

شرايط به نفع خاندان اسد به پيش مي‌رود
دكتر حسن لاسجردي استاد دانشگاه و تحليل‌گر مسائل سياسي در منطقه خاورميانه درباره آينده سياسي سوريه با توجه به تحولات در حال وقوع در اين كشور گفت: فكر مي‌كنم تحولات مجموعه كشورهاي عربي از جمله مصر و تونس و سوريه و عراق و لبنان و بحرين و … از دو رويكرد پيگيري مي‌شود.
وي افزود: رويكرد اول همان پيگيري مطالبات مردم از طريق مسالمت آميز است و رويكرد دوم مواجهه و چالش با حكومت‌هاست كه در نهايت منجر به سركوب و مهار مي‌شود.
اين استاد دانشگاه با اشاره به اينكه تحولات جهان عرب با اين رويكرد در حال پيشروي است، تصريح كرد: بايد منتظر به ثمر رسيدن اين رويكردها باشيم كه در حال حاضر تز سركوب بايد تاثيرات خود را نشان بدهد و اگر نتايج نامطلوب داشته باشد آنچه كه تاثيرگذار خواهد بود تبعات اين كار است.وي تاكيد كرد: اگر رويكرد اول مدنظر باشد دولت‌ها بر سر كار مي‌مانند و در عين حال به خواسته‌ها و مطالبات مردمي هم رسيدگي مي‌كنند.
لاسجردي ادامه داد: در سوريه علاوه بر مطالبات و واكنش حاكميت نقش نيروهاي بيروني را نيز داريم كه نگاه‌هاي غير تابع و نگاه مستقلانه سوريه بر تحولات بر خلاف ساير كشورهاي جهان عرب بر اين مورد بسيار تاثيرگذار بوده است.
وي توضيح داد: با توجه به نوع حكومت در سوريه و كاري كه حزب بعث در سوريه انجام داده و محبوبيت خاندان اسد در اين كشور و استفاده از فرصت‌ها؛ در مجموع شرايط به نفع خاندان اسد است.
اين تحليل‌گر مسائل سياسي خاورميانه با اشاره به اينكه اسد قول اصلاحات به مردم خود داده است، در پايان خاطرنشان كرد: اين قول به معناي پذيرش كاستي‌هايي است كه خود دولت هم آنها را قبول دارد،اگرچه از منظر داخلي تحولات آنچناني وجود ندارد و اتفاقا در سوريه نقش گروه‌هاي بيروني بسيار پررنگ است، چه گروه‌هاي منطقه‌اي مثل عربستان و سودان و چه گروه‌هاي بيرون منطقه‌اي مثل آمريكا و رژيم صهيونيستي قصد دارند اين جريان را بزرگ‌تر از آنچه هست نشان بدهند و تحولات را تند و برخوردها را غيرقانوني نشان بدهند تا فضا را براي ابقاي خاندان اسد ملتهب كنند.

مردم سوريه با دخالت بيگانگان در كشور خود مخالفند
دكتر سعدالله زارعي تحليل‌گر مسائل سياسي منطقه درباره آينده سياسي سوريه با توجه به اعتراضات مردمي و تحولات داخلي در اين كشور گفت: ترديدي نيست كه تحولات سوريه بر مبناي نارضايتي‌هايي است كه مردم اين كشور از ساختار سياسي كشور خود دارند.
وي افزود: در عين اينكه ترديدي نيست كه آمريكا و رژيم صهيونيستي از نظام سياسي سوريه راضي نيستند و آن را حلقه مياني و استراتژيك مقاومت مي‌بينند.زارعي با تصريح بر اينكه به اين دلايل در سوريه شاهد دو جريان هستيم، تاكيد كرد: يك جريان با مديريت آمريكا و رژيم صهيونيستي و براي تعميق شكاف‌هاي داخلي سوريه دنبال مي‌شود كه صدور قطعنامه شوراي امنيت سازمان ملل بخشي از آن بود.
وي توضيح داد: تلاش آمريكا براي تبديل بخش‌هايي از اين كشور به بن غازي بخش ديگري از اين تلاش‌ها بود كه از طريق تصويرسازي وضعيت معارضان قذافي در بن غازي و تشكيل دولت موقت تلاش كردند تا نظام سوريه را با بحران جدي روبرو كنند.
اين تحليل‌گر مسائل سياسي منطقه خاورميانه ادامه داد: ترديدي نيست بسياري از مردم در هفته‌هاي اخير شهرهاي سوريه كه معترض به رويكرد دولت بودند با آمريكا و رژيم صهيونيستي مخالف هستند و آنها را دشمنان خود و مخالف با استقلال و امنيت خود ارزيابي مي‌كنند.
وي تصريح كرد: نظام سياسي سوريه در حال حاضر در اين عرصه با دو روند درگير است روند خارجي و مداخله جو و روند داخلي.
زارعي در پايان افزود: بر اساس آنچه در متن سوريه وجود دارد و محدود بودن اعتراضات مردمي و عزم دولت اسد براي ايجاد تغييرات شرايط در سوريه به نظر مي‌آيد كه نظام سوريه و مردم از عقلانيت لازم براي اقدام توفان تحولات و اصلاح نظام سياسي و جلوگيري از مداخله‌هاي بيگانگان برخوردارند.

اسد در اداره امور توانمند است
دكتر احمد بخشايش اردستاني استاد دانشگاه و تحليل‌گر مسائل سياسي و بين‌المللي درباره آينده سياسي سوريه با توجه به تحولات در حال انجام در اين كشور گفت: سوريه از موقعيتي متفاوت از ساير كشورهاي عربي در حال تحول برخوردار است به دليل اينكه اين كشور در جبهه مقدم قرار دارد و همواره به رژيم صهيونيستي نوعي درگيري دارد.
وي افزود: مردم سوريه تا حدودي به صورت اكثريت نظام كشور خود را قبول دارند و به دليل اينكه با يك دشمن خارجي به نام رژيم صهيونيستي چالش و تنش دارند با حكومت خود موافق هستند.
اين تحليل‌گر مسائل سياسي و بين‌المللي با اشاره به اينكه دولت سوريه در شرايط فعلي با چند دسته از گروه‌هاي مخالف مواجه است، توضيح داد: اخيرا كه يكي از رهبران كشورهاي عربي با اسد تماس گرفته و عنوان كرده بود كه ما مشكلات شما را حل مي‌كنيم در مقابل شما حكومت ايران را محكوم كنيد و در مورد بحرين موضع آل خليفه را تاييد كنيد اسد اين موضوع را نپذيرفت.وي در پايان تصريح كرد: عدم پذيرش اين موضوع از سوي بشار اسد به معناي توانمندي وي در اداره امور و استقلال خواهي اوست كه در حقيقت مي‌تواند تا حدودي بيانگر آينده سياسي سوريه نيز باشد.